Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 28 mei 2025


Ten einde raad besloot ik Nicolini te polsen, of hij voor een enkele maal zijn oude rol van Alfredo nog eens zou willen opnemen om mij uit de verlegenheid te helpen en ik deed dit verzoek gepaard gaan met de aanbieding van een zeer kostbare diamanten dasspeld. Hoewel Nicolini in geen acht jaar meer gezongen had, scheen dit geschenk toch den doorslag te geven.

Dan denken de arbeiders: Hij zal den spoorweg vernielen op den dag van den Mongibello. En er heerscht schrik en angst onder hen. Ze wagen het niet verder te werken aan den spoorweg. Hoe meer de tijd nadert, dat Falco zijn verbond met den Mongibello zal vieren, hoe meer arbeiders signor Alfredo verlaten. Spoedig gaat deze zoo goed als alleen aan den arbeid.

Nicolini verklaarde zich bereid en ik haastte mij over de affiches de volgende aankondiging te laten plakken. "M. Stagno weigert als Alfredo op te treden. M. Nicolini zal hem in deze rol vervangen. Zij, wien deze mutatie niet aanstaat, zijn gerechtigd hun entreegeld aan de kas terug te halen."

Signor Alfredo mat en bakende den weg af op den Etna en de spinnende vrouwtjes in de donkere stegen vertelden van de heerlijke wonderen, die het kleine Christusbeeld in de verachte kerk verrichtte. Van de rijke en machtige mannen, die grond bezaten op den Etna, kwam brief na brief, dat zij land wilden afstaan voor het gezegende plan.

Eindelijk, den 23sten September 1905, moest de verkiezing van nieuwe kamerleden plaats hebben. Door list en bedrog gelukte het der gematigde partij een groote meerderheid te verkrijgen, waarop de liberalen handelend optraden, en onder hun drie leiders, generaal José Miguel Gomez, senator Alfredo Zayas en Juan Gualberto Gomez naar Havanna trokken.

Ik riep de boot aan, die aan den oever kwam, en ik vernam van die onbekenden, dat zij levensmiddelen hadden gevraagd bij de Lacandons, maar niets hadden kunnen krijgen dan tomaten, en verder dat zij naar de ruïnen terugkeerden, waar zich een zekere don Alfredo bevond. "Wie is don Alfredo? vroeg ik aan een der mannen. Wel, antwoordde hij, dat is don Alfredo.

Gandolfo vertelde, dat daar een man woonde, die nooit anders dan 's nachts uitging. Een man die nooit met iemand sprak. "Is hij krankzinnig?" vroeg donna Micaela. "O neen, o neen, hij is even wel bij het hoofd als gij of ik. Men zegt, dat hij zich moet verbergen. Hij is bang voor de regeering." Donna Micaela stelde veel belang in dezen man. "Hoe heet hij?" vroeg ze. "Ik noem hem signor Alfredo."

De vier voorstellingen, die wij te Barcelona zouden geven, had onder de Catalonische bevolking zoozeer de belangstelling gaande gemaakt, dat er reeds vooruit voor 20.000 francs besproken was. Als eerste voorstelling ging "Traviata" met La Patti als Violetta en #Stagno# als Alfredo.

Donna Micaela zei tot zichzelf: "Heeft Falco Falcone zijn woord vergeten of wacht hij, tot hij ons het zekerst kan treffen?" Terwijl men angstig wachtte, dat Falco den spoorweg zou verwoesten, sprak men over niets anders dan over hem. Vooral de arbeiders, die signor Alfredo volgden. Juist tegenover den ingang van de kerk San Pasquale staat een klein huis tegen den naakten rotswand.

"Ziedaar levensmiddelen voor u en voor uw meester: gij zult drie lieden van mijn volk medenemen, en don Alfredo verzoeken, dat hij mij morgen zijne groote kano zende. Hier is mijn kaartje, dat gij hem moet ter hand stellen. Gaat nu en keert zoo spoedig mogelijk terug!"

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek