Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
"Ik ben gewillig, mijn kind," zeide St.-Clare, met de eene hand zijne oogen bedekkende en met de andere Eva's handje vasthoudende. "Dan wilde ik al onze lieden bij elkander zien. Er zijn eenige dingen die ik hun moet zeggen." "Welnu dan," antwoordde St.-Clare, op een toon van doffe berusting. Ophelia zond iemand heen, en weldra waren al de bedienden in de kamer bij elkander.
Nooit in mijn leven heb ik er echter zooveel genoegen in gevonden om mijn eigen wenschen voor die van een ander te vergeten als nu. Maar ook, wat mij vroeger onbeduidend toescheen, ik leer het aan Eva's zij als voortbrengsels van smaak en industrie, ja soms als kunst waardeeren.
En was 't een oogenblikje stil, Dra klonk weêr vreeslijk Eva's gil: Vriend Spar geraakte gansch in vuur En sloeg op tafel, stoel en muur. Maar eindelijk sprong de rappe muis, Misschien toch was 't wel bij abuis Op Eva's hoofd, en zoo op 't bed. Wat Eva gilde!
"Maar zij heeft een hoest." "Een hoest! O, gij behoeft niet van een hoest te spreken; ik heb al mijn leven een hoest gehad. Toen ik zoo oud was als Eva, dacht men dat ik de tering had. Nacht op nacht moest Mammy bij mij opzitten. Och, Eva's hoest heeft zeker wel niets te beduiden." "Maar zij wordt zoo zwak en kortademig." "O, dat heb ik al jarenlang gehad. Dat is maar zenuwachtigheid."
Daarna Eva's genoegen als ze merkt, dat haar vrijertje Piet Erckelens het woord ook zoo goed weet te gebruiken. Hij zette zijn gezicht zoo ernstig mogelijk. Ja, hij had het wel gedacht: de jongens speelden nergens. Hij was al in den boomgaard geweest, èn bij de vischplaats, èn bij de tuintjes, èn bij het achterhek ... nu zou hij nog eens in den moestuin probeeren. Hij naderde.
Hém niet: le beau docteur, en zeker ook háár niet: la belle Hollandaise ha! zoo men het geweten had: née comtesse d'Armeloo! Het beschouwen van den brief met de vele postmerken op de voor- en achterzijde, heeft Eva's gedachten een weinig afgeleid. Zal ze hem openen? Man en vrouw zijn immers één. Bah! nieuwsgierigheid past niet in het kader van een fier en edel karakter.
De overgang zijner zwarte of roodvlammende visioenen tot de onverwachte werkelijkheid van Eva's verschijning, had Kartenglimp zoodanig verrast dat hij niet aanstonds een antwoord gereed heeft, maar nochtans in hetzelfde oogenblik een zeer sterk sprekenden trek van hoffelijkheid op zijn gelaat kan te voorschijn roepen.
Daarbij sprongen ze in de maat van den eenen voet op den anderen, langzaam en veêrend. Aan de beide kanten van dien kring van dansenden stonden de vrouwen in Eva's costuum en over het heele lichaam ingesmeerd met roet. Aan het slot van de mannengezangen zongen ze het refrein mee, en dansten ook. Nu en dan sloot er zich een vrouw bij de mannen aan en danste met hen.
Met Gods hulp zal hij verder heerschen "over den boozen geest die hem te vervoeren zoekt". Helmond vervolgt: "Al moest het waar zijn wat u ten opzichte van Coba hebt vermoed, is het dan Eva's schuld dat ik haar tot vrouw koos, terwijl ik de goede Coba toch nooit met zulk een liefde zou hebben bemind?
De generaal Van Barneveld was nog niet gekomen, ofschoon hij desnoods reeds in den voormiddag te Amsterdam had kunnen zijn. Mevrouw Van Hake bedroefde dit, misschien het allermeest in Eva's belang. Maar, innig deed het haar tevens goed, dat Helmonds tweede wensch ofschoon die bezwaarlijk zou kunnen vervuld worden haar besten Thomas gold.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek