Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Hoezeer ik ook hadde gewenscht dit huwelijk te kunnen ontwijken, ik erken mijnen plicht en onderwerp mij aan de noodzakelijkheid." "Oprecht? Ernstig?" "In vollen ernst. Wees gerust: eer een half uur verloopen zij, zal jonkver Placida mijne beloftegift ontvangen hebben. Zooals gij zegt, oom, Dakerlia zal begrijpen dat de plicht jegens Kerlingaland...."
Ik wenschte slechts in kennis met u te komen. En dat is natuurlijk, dunkt me. Ben ik niet uw gast? En nu de kennis gemaakt is, hoop ik, dat men mij zoo spoedig mogelijk iets te eten verschaffe. Ik heb sedert hedenochtend niets gehad, en ik erken het gaarne, ik heb niet alleen grooten eetlust, maar zelfs honger als een wolf."
Doch houd mij de aanmerking ten goede, het behoort tot de zwakke zijde van uwe filanthropie, voor =zulke= tragediën geen oog te hebben." "Ik erken," zeide de freule, met een bitteren glimlach, "dat uwe filanthropie geen gevaar loopt, voor zwak te worden aangezien. Foei, Lidewyde, hoe kunt gij er behagen in scheppen, u zoo geheel anders voor te doen als gij zijt?
Ik antwoordde van ja, en ik gaf mijn woord dat ik verre van mijn beleediger te zullen slaan, niet eens den stok zou aannemen. Toen dit aldus geregeld was, bevonden de prins en ik ons op zekeren dag bij den koning in zijn kabinet, dat hij achter ons sloot. "Radziwil," zeide hij, "erken uw misslag en maak dat men u vergeven kan!"
"Geenszins," antwoordde Van Arkel, "ik erken Mijnheer Robert voor een onversaagd en moedig ridder." "Welaan," hernam de Koning van Melinde, "gij hoort het, Veldheer, men doet uw eer niet te kort; er blijft u niets over dan de hoon, die Frankrijk geschied is, te wreken. Ik raad u beide de kampstrijd uit te stellen tot de dag welke op de slag volgen zal.
"Ja, de eenige ontwijfelbare openbaring van Gods bestaan zijn de wetten van het goede en het booze; die wetten, die ik erken in het diepst van mijn ziel en die mij vereenigen met allen, die ze erkennen gelijk ik; en deze vereeniging van menschelijke wezens, die het zelfde geloof in de hoofdzaken verbindt, noemt men de Christelijke kerk.
Dat is trouwens, ik erken het, ook heel moeijelijk met deze ietwat gemaakte en gezochte poëzie van den lateren tijd. Maar is de vertaler zelf niet bekend? Het is Feizi, met wien ik u dezen morgen zag spreken, zei de Prins, even glimlagchend om de verlegenheid, die zich op Siddha's gelaat bij deze verklaring, in verband met zijn nog al meesterachtig oordeel, vertoonde.
»Ik luister,« zei het meisje, toen hij een oogenblik zweeg. »Deze jonge dame,« begon de oude heer, »heeft aan mij en aan enkele andere vertrouwde vrienden verteld, wat u haar veertien dagen geleden gezegd hebt. Ik erken, dat ik eerst twijfelde, of u wel volkomen betrouwbaar was, maar nu geloof ik vast in u.« »Dat kunt u doen,« zei het meisje ernstig. »Ik herhaal, dat ik u volkomen vertrouw.
Waar, zal Christus hen in de rede vallen, vreezend dat zij anders honderd uit zullen roemen, waar komen deze nieuwe Joden vandaan? Er is maar één wet die ik voor de mijne erken, en van haar hoor ik niet reppen.
Wel, wel! vervolgde hij, zijn neef toesprekend, mijnheer de toekomstige staatsraad hier onder krijgslieden tusschen de tenten! Even goed, dunkt mij, antwoordde Parviz, als mijn waarde oom, de wijsgeer! Doch ik erken gaarne, dat ik voor 't overige evenmin kans zie hem ooit te evenaren in zijn staatsmanswijsheid en geleerdheid als in de wapenfeiten die hij bedreven heeft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek