Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Misschien verwachtte de prins Gourou Singh het officieele bezoek van den kolonel, maar sir Edward Munro had dit personage niets te vragen, hij verwachtte er niets van en bekreunde zich niets om hem. Wij kwamen dus in ons kamp terug en bewezen het uitstekende diner, dat »monsieur" Parazard ons opdischte, alle eer.
Met opgeheven zweep schoot hij op de twee honden van Cascabel toe. Dit was genoeg voor dezen om tegen den baronet partij te trekken voor zijne viervoetige reisgenooten. Sir Edward Turner, die zeer netjes fransch sprak, zag terstond met wien hij te doen had.
Toen hij, achter op de tram, naar 't station reed om Edward af te halen, keek hij telkens naar de lucht, hopend dat 't wat lichter worden zou. Maar 't werd niet lichter, en 't regende door, 't was een echte regendag. Hij zette zich er dus over heen. Wat kon 't hem eigenlijk ook schelen. De dag kwam wel weer om, wel zeker, 't zou zelfs wel gezellig zijn met Edward en André en Sam, vroolijke lui.
Elinor, die niet kon nalaten te glimlachen om de ernstige en beslissende gewichtigheid van haar broeder's toon, zei bedaard; "Met de keuze der dame wordt dus geen rekening gehouden." "Keuze? Hoe bedoel je?" "Ik bedoel, dat het, naar je manier van spreken te oordeelen, voor Juffrouw Morton hetzelfde moet zijn, of ze met Edward of met Robert trouwt."
Dat waren lijken of geraamten, die aan in den grond geplante takken vastgebonden waren en naar den drang van den luchtstroom heen en weer wiegelden. »Het bestaan van een kerkhof in deze streek," merkte Edward Carrol op, »duidt op de nabijheid van een dorp of een gehucht..." »Dat evenwel niet meer bestaat," antwoordde Gilbert, »daar men er geen spoor van op onze kaarten vindt.
"Wat kan meer verbittering wekken in iemands gemoed", ging John voort, "dan zijn jongeren broeder in 't bezit te zien van een goed, dat zijn eigendom had kunnen zijn? Arme Edward, ik beklaag hem van harte."
Ook bracht hij al zijne avonden door onder de veranda van den bungalow, in gezelschap van sir Edward Munro en van kapitein Hod, die juist een verlof van tien maanden verkregen had.
Doch zelfs deze aansporing baatte niet; hij moest weg, en Lucy, die gewacht zou hebben, al had zijn bezoek twee uren geduurd, nam spoedig daarna ook afscheid. "Wat doet ze hier toch zoo dikwijls?" zei Marianne, toen zij was heengegaan. "Kon ze niet begrijpen, dat we haar graag kwijt waren? Zoo vervelend voor Edward!"
De drie dames bleven achter, volkomen eensgezind in hun gevoelens ditmaal, althans wat het gedrag betrof van Mevrouw Ferrars, de Dashwoods en Edward.
»Dat er bepaald moest worden," antwoordde Banks ernstig, »dat de jockey, die het laatst aankomt, op staanden voet aan den eindpaal moet opgehangen worden!" »Dat is nog zoo'n kwaad idée niet!...." antwoordde kapitein Hod eenvoudig. En hij zou ongetwijfeld in staat geweest zijn, die kans in eigen persoon te wagen! Zoodanig waren de twee ijverige bezoekers van den bungalow van sir Edward Munro.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek