Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
"Ik denk... dat Mijnheer Willoughby wel eens op de jacht gaat." Marianne was verrast en verlegen; maar zij kon toch niet nalaten te glimlachen om zijn stille guitigheid, en zei, na een oogenblik zwijgens: "O Edward! Hoe kon je... Maar er zal, hoop ik, eens een tijd komen... Ik weet zeker, dat je van hem houden zult."
Terwijl hij nog met Mimi stond te praten kwam Edward er bij en vertelde hem, kijkend naar Mimi, die hem toelachte met haar jongensoogen , dat hij tot zijn vreugde ontdekt had, dat juffrouw van Keppel en hij eigenlijk nog heel-oude kennissen waren, dat ze elkaar als kinderen dikwijls ontmoet hadden en samen gedanst.
"Mij dunkt, Edward," zei Mevrouw Dashwood, toen zij den laatsten morgen aan het ontbijt zaten, "dat je gelukkiger zoudt zijn, als je een beroep hadt, dat je tijd in beslag nam, en richting gaf aan je plannen en handelingen. Voor je vrienden zou daaraan allicht eenig bezwaar zijn verbonden; je zoudt niet in staat zijn, zooveel tijd aan hen te wijden als thans.
Edward kon slechts pogen het te verklaren door de onderstelling, dat na eene eerste toevallige ontmoeting de ijdelheid van den een zoozeer gestreeld was door de vleierij der andere, dat hieruit van lieverlede al het overige was gevolgd.
Te meer dewijl zij erkennen moest dat het ongelijk geheel aan den kant van sir Edward Turner was en dat zoowel haar man als de geheele troep behandeld was op eene manier zooals de ergste vagebonden het elkander niet doen zouden. Maar Cornelia vond dat hun toestand al zorgelijk genoeg was en zij niet noodig hadden dien nog erger te maken.
Er was iets onzegbaar-slechts in dat, laat in den stillen nacht, zoo hel verlichte rook- en drink-hol; 't was alsof de mannen die daar samenzaten, in groepen die niet letten op elkaar, toch allen verbonden waren door één in-'t-gniep den duivel dienend doel. Bernard en zijn vrienden gingen warmen grog zitten drinken, want 't was koud buiten, zei Edward; hij had loopen rillen.
Elinor verwaardigde zich niet, hierop te antwoorden. "Het zou wèl toevallig zijn," ging hij voort, "bepaald grappig, als Fanny's broer en mijn zuster op den zelfden tijd in 't huwelijk traden. En 't kan toch licht gebeuren." "Gaat Edward Ferrars dan trouwen?" zei Elinor bedaard. "Het staat nog niet vast; maar er is wel sprake van. Hij heeft een moeder zooals er geen tweede bestaat.
Daar was het middelpunt van den opstand na de inneming van Delhi; daar was het tooneel van een der veldtochten van sir Colin Campbell; daar was de legerafdeeling van den brigade-generaal Walpole in den aanvang niet gelukkig: daar kwam een vriend van sir Edward Munro om het leven, de kolonel van het 93e regiment Schotten, dat zich in het gevecht van den 14n April bij de twee belegeringen van Lucknow onderscheiden had.
En God ja! dat was me 'n geschiedenis geweest toen Edward verliefd was op dat meisje in Baarn, die niets van hem wou weten!.... Toen had hij hem heel wat zorg en tobberij gegeven.... Want 't was heel ernstig geweest, Bernard had 't net gevonden of hij zelf een blauwtje geloopen had en hardop tegen zichzelf redeneerde, alles wat hij zei tot zijn vrind.
En soms als hij buiten was, midden op den dag, kwam er een warm-uitslaande, loome volheid in zijn lijf, en in zijn hoofd een uit het niet gerezen, ernstige verwachting, als zou er iets bizonders met hem gebeuren. Maar er gebeurde niets. Alleen, 's Zaterdags van die week, kreeg hij een briefje van Edward: "Waarom kom je toch niet 's naar Baarn?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek