Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Meneer Tallboys nam meneer Gascoigne ter zijde, terwijl de bootsman zijn troost zocht bij een glas grog en onze held zich buiten vermaakte met een aap te plagen. "Meneer Gascoigne," zei de konstabel, "ik heb er erg over ingezeten, hoe 't met dat duel gaan moet, maar nu ben ik er achter.
Rustig nam zijn plaats in, de bootsman werd op de zijne gezet en Easthupp, die beteuterd stond te kijken, door den konstabel naar de derde plaats geleid. "Maar meneer Tallboys," zei de onderbetaalmeester, "ik begrijp er niets van. Meneer Rustig moet toch eerst met meneer Biggs vechten, is 't niet?" "Wel neen," antwoordde de konstabel, "'t is een duel met z'n drieën.
Als hij valt, ligt onze gansche zaak in duigen. Zij moeten elkander niet te lijf. Er is in de wereld maar één persoon die invloed genoeg op Barbicane heeft om dat duel te verhinderen, en die persoon is Michel Ardan." Intusschen had Michel Ardan zijn kleeren aangeschoten en eenige minuten later namen de beide vrienden den weg naar de voorsteden van Tampa-Town onder de voeten.
En wat zou het leven zijn zonder Felix! "Ween niet, Elizabeth," zei hij zacht. "Deze dag zal de schoonste van ons leven worden." Maar Elizabeth dorst het niet gelooven. "O Felix!" riep ze, "het is zelfzuchtig, het is slecht van me om jouw leven te wagen voor dat barbaarsche duel!" "Het is nu te laat voor zelfverwijten," antwoordde hij ernstig.
"Jawel," antwoordde de adelborst, "dat ze drie gelijke zijden heeft maar wat drommel heeft dat met het duel te maken?" "Heel veel, meneer Gascoigne," hernam de konstabel; "de moeilijkheid wordt er door opgelost: werkelijk, een duel met z'n drieën kan enkel naar dat grondbeginsel plaats hebben.
Maar toen ze hem haar vraag: "Wie lokte dit duel uit?" beantwoorden hoorde met vaste heldere stem: "Dat deed ik!" toen waren die drie woorden genoeg om haar te overtuigen dat de lang verlorene hier voor haar stond.
Versla dien kampioen, en geheel Europa zal u uw nieuwen titel onbetwist laten." Men was gereed. De voorschriften, volgens welke het duel moest plaats hebben, werden voorgelezen. Bovendien werd den beiden strijders een eed afgevergd waarbij ze verklaarden een rechtvaardige zaak te verdedigen, en hun tegenstander met eerlijke middelen te zullen bevechten. Er heerschte een gespannen stilte.
Waarom zijt ge... Waarom hebt ge moeten lijden? vroeg ik hem ten slotte, daar mij niets beters inviel om het gesprek te beginnen. Hebt ge niets gehoord van die ongelukkige historie met Metenine? Ja, het was een duel, geloof ik; ik heb er terloops over hooren spreken, antwoordde ik, ik ben al een heele poos in den Kaukasus. Neen, geen duel; het is een domme, vreeselijke geschiedenis!
Het kookte zóó hevig in mij van ergernis en woede, dat ik recht op den Grooten Musicus afreed, hem met vlammende oogen uitschold voor ik weet niet meer wat en hem op staanden voet in duel provoceerde. Ik had mij wel nooit in de wapens geoefend, doch dat deed er niet toe, ik provoceerde maar raak en stelde zelfs voor onverwijld het geschil op het ijs uit te vechten.
Hoe dit zy, het duel was daar in dien tyd aan de orde van den dag, en meer dan eens is 't gebeurd dat ik twee samenkomsten had op een ochtend. O, er is iets zeer aantrekkelyks in het duel, vooral met de sabel, of "op" de sabel, zooals ze 't noemen ... ik weet niet waarom.
Woord Van De Dag