United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Want de Salamander had haar in Phosphorus’ slot gedragen en smeekte hem: huw mij met de geliefde, dat zij mijn worde voor altijd. „Verdwaasde, wat verlangt gij!” sprak de Koning der geesten, „weet, dat de lelie eens mijn geliefde was en met mij heerschte, maar de vonk, die ik in haar wierp, dreigde haar te vernielen en slechts de zegepraal over den zwarten draak, dien de geesten der aarde nu in ketenen gebonden houden, kon de lelie behouden, zoodat hare bladen sterk genoeg bleven om de vonk in zich op te sluiten en te bewaren.
"Burgers!" zoo sprak hij, "de eer onzer goede vaderstad eischt, ja eischt, dat wij gindschen draak verslaan. Gij allen hebt wel eens van Sint Joris gehoord." De rog sprong in de hoogte, en alle Weertenaren, de schout incluis, maakten, dat ze weg kwamen. Op een afstand zette de schout zijn rede voort.
Hier treft de vloek voor de zonde in hoofdzaak echter slechts den draak. Heya wordt niet met de erfzonde beladen, maar de Godheid schenkt haar vergiffenis, wijl zij niet uit egoïsme zondigde, maar uit liefde jegens haar vriend, dien zij door het eten van de verboden vrucht nader tot de Godheid wilde brengen en hem boven de hemelgeesten wilde verheffen.
Hij droeg haar naar buiten, en toen zij weêr tot haarzelve kwam, en de oogen opsloeg, toonde hij haar den verscheurden draak, en zeide haar, dat zij nu verlost was; en zij verheugde zich en sprak: »Nu wordt gij mijn lieve gemaal; want mijn vader heeft mij aan hém beloofd, die den draak zou dooden.« Toen deed zij haar bloedkoralen halsketting af en verdeelde die onder de dieren: de leeuw kreeg er het gouden slootje van.
Hierin wordt zij onverwachts geholpen door een vijandin, de gravin De Pariza, die valsch lachend binnenkomt: "Gij zult hem toch zeker langzaam laten verbranden? Hij is een ketter." "Wat leutert gij van ketter, draak," roept Chester, "ik ben een evengoed Katholiek als de hertog van Alva zelf." En aan zijn God denkende, nu de dood hem zoo nabij is, neemt hij zijn rozenkrans en begint te bidden.
Een draak dooden, onder ons gezegd, is niet zoo roemrijk fayt van wapenen. Het gebeest spuwt tòch vier, God weet!? weifelde Sagremort, brauw gefronst. De reus, Sagremort, zei Galehot; dien gij te eenen werf hebt verslagen, was zekerlijk geweldiger tegenstander dan mijn drie draken waren. Bij den goeden dage! beäamde, klein maar dapper, Meleagant, die ook wel een paar draken gedood had.
Verscheidene malen liet het dier zich naderen. "Wij halen hem in! Wij halen hem in!" riep Ned, maar op het oogenblik dat hij wilde werpen, zwom het dier vooruit met eene snelheid, welke ik op niet minder dan dertig kilometer in het uur schatte. En zelfs toen wij ons maximum van snelheid bereikt hadden, stak het den draak met het fregat, door er om heen te zwemmen!
Een altaar van zode was aldaar opgericht, de grote Standaard van Sint-Joris, beschermer der krijgers, ontvouwde de ridder met de draak boven het hoofd van de Priester, die in volle plechtgewaad op de trappen van het altaar bezig was met gebeden voor de goede uitslag des gevechts te storten.
Japan is altijd gelukkig geweest in zijn keuze van namen, en dit is nergens meer het geval geweest dan bij de namen, die het aan zijn verschillende chrysanthemums heeft gegeven. Er is poëzie in namen als "Slaperig Hoofd", "Gouden Dauw", "Witte Draak" en "Sterrennacht". De chrysanthemum is ongetwijfeld een passend symbool voor de Keizerlijke vlag.
De Seneskalk des konings, een slecht mens, komt langs het lijk van de draak, en eigent zich de eer toe die gedood te hebben, rijdt vol triumf naar huis en eist Isolde voor zich op. Zij is wanhopend over het vooruitzicht met die man te moeten trouwen en zij kan bovendien ook niet geloven dat hij zulk een heldendaad heeft kunnen volbrengen en zij gaat met haar moeder het gevelde dier bekijken.