United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !
En weêr omziende herkende Gawein de, hem na kruipende, donkere gedaanten: zij sleepten zich ter sluiks over de ritselende bladeren, die reeds vielen in midzomer, maar zij dorsten niet nader sluipen en Gawein zag, dat zij haken in de klauwen hielden en hoornen droegen; zij slipten door het struweel ter zij van den weg; het waren duivelen en hunne staarten slingerden als van apen om hunne lijven of slierden over de ritselende bladeren en dan schoot een vuur uit hunne kelen en gloeiden als van wolven hunne demone-oogen en Gawein hoorde hen wel mompelen nù en murmureeren: Didoneel!
Het gevolg daarvan was dat de bewoners van het fort den volgenden dag, toen zij als naar gewoonte een praatje kwamen maken in de Schoone Zwerfster, zich niet al te dicht dorsten te wagen in de nabijheid der vrouw, die iemand aan zulke schokken bloot kon stellen, niettegenstaande zij hen thans met haar innemendsten glimlach ontving. Niet zonder eenige aarzeling staken zij haar de hand toe.
Want terwijl hij, vermoeid op den weg, een oogenblik stilstond om adem te halen, zijn de stadsserjanten gekomen om hem te pakken, maar hij balkte en sloeg zoo geweldig met zijne achterpooten, dat zij niet naderen dorsten. En 't is niet 't gebalk van een ezel, maar 't gebalk van een duivel.
De man van Psalm 42 is een geredde, juist omdat hij dorst kent; en nu wordt zijn dorsten het echte bidden en smeeken, en op dat smeeken volgt het toevloeien der volle stroomen gewisselijk, ook al beproeft de Heere hem voor een tijd. Waar het aan schort, is dat ge denkt: »Den dorst heb ik uit mijzelf, en de Heere moet mij alleen het water geven!« En zoo is het niet.
En die van Damme waren met schrik bevangen en dorsten 's nachts zonder goed geleide niet meer uitgaan. Eindelijk toch werden verscheidene kloekmoedige soldaten uitgezonden om den wolf op te sporen, met bevel hem te zoeken, bij dag en bij nacht, in het duin, langsheen de zee. Toen waren ze omtrent Heist, in het groot duin. De nacht was gevallen.
Wij dorsten ons nauwelijks verroeren in dit kleine museum, uit vrees van iets omver te werpen of te beschadigen; en toch wist de vrouw des huizes ons hier een maaltijd te bereiden en een behoorlijk nachtverblijf in te richten, zonder de orde in de kamer eenigszins te verstoren.
Hij wist, hij voelde 't al hoe hij morgen dorsten zou naar wat hij hoonde vandaag. Want hij wist dat al 't geluk wat menschen tot nu toe gevonden hadden, gekomen was van andere menschen, en dat het ook zijn lot was te tasten, zijn leven lang, naar dat geluk, 't eenige mogelijke. Hij wist dat,.... en 't leven scheen hem lang en somber en de wijde wereld scheen hem laagliggend, kaal en troosteloos.
Dat gejuich dreunde hem nog in de ooren, en de gedachte, dat zijne nederlaag het volk zooveel vreugde had verschaft, deed hem dorsten naar wraak. Zijn gemoed was vervuld van den bittersten haat tegen den fieren overwinnaar, zijne oogen gloeiden van wraakzucht. Daarom nam hij geen deel aan het feest.
Nochtans, ware het zaak dat de Fransen dorsten wederkomen, zouden wij nog de Leeuw van Vlaanderen worden, en onze marteel zou u nogmaals ten strijde voeren.
Dorsten zij ook eens van te voren een grapje zich veroorloven met hun dominus, hem plagen over zijn angst om zijn "tweelingen" te verliezen, naderde de dag der eerste voorstelling, dan dorst zelfs de senex niets meer en de "paraziet", fijntjes, hield zich koest. Terwijl de dominus raasde, zwegen zij allen stil.
Woord Van De Dag