Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Er liep een groote, stevige man voor hem, zijn sterke schouderbladen puilden door zijn nauwe gekleede jas, en die rug zong meê, de uitzetting der longen zwol door het laken heen. «We gaan niet dood!" zong hij met een vette stem, zijn rug wrong zich in de plooien, hij trok gezichten; dan geleek hij op een doodskop en dan weêr, als de schouderbladen bewogen, op een grooten vlinder.
"Jakob, gij loopt weder van de baan; ik bid u, spreek van mijnen oom!" onderbrak de jongeling. "Ha, ja, gij hebt gelijk. Spreken is toch een groot vermaak, niet waar, Willem? Welnu, om het kort te maken, mijn meester hield zich nog met andere dingen bezig. Bij voorbeeld hij had eenen doodskop, geenen houten of steenen kop, eenen waarachtigen kop van een mensch, die op het kerkhof had gelegen!
Maar omdat de kist erg zwaar en het Chineesche kerkhof nogal veraf ligt...." "Nee, nee! Ik graaf niet meer!" viel de ander in, vol ontzetting zijn schop loslatend en uit de groeve wegspringend. "Ik heb daar een doodskop doormidden gespleten, ik ben bang dat ik er vannacht niet van slapen kan."
Toen hij uitgelachen en zich de oogen afgedroogd had, vervolgde hij: »Zóóveel over de waarde van parapluen in het algemeen. Wat nu in het bijzonder =die= paraplu betreft die groote groene, mijn lijfstuk, met het kruis en den doodskop zij is mij méér geweest dan een getrouw wandelmakker.
Hij heeft nog zijn eigen dierenwereld, welke hij nauwkeurig in haar schuilhoeken gadeslaat, het onze lieven-heers-beestje, de boomluis met den doodskop, "de duivel," een zwart insect, dat met zijn tweehoornigen staart dreigt.
Het begrip »vergif« wordt voor u allen gesymboliseerd in een doodskop met gekruiste botten, of in met zwart en rood beschilderde wangen en oogen eener verloren vrouw... voor mij echter is vanaf gisteren vergif analoog met Simon's pudding.
Wat die weinig aangename verhuizing der zielen betreft, het is mogelijk, dat het zal zijn zooals uw doodskop, neen, ik meen, zooals gij het zegt, maar mijn verstand is te klein om het te begrijpen. En al begreep ik het, zonder vleesch, of ten minste vet of boter, zou ik niet kunnen leven. Ik heb het eens beproefd en het acht of tien dagen volgehouden.
Jan die begost dan zoodanig kwaad te weurre', dat hem de beenen oppakte en gelijk tege' de' muer aen garzelemente' vaneen sloeg. Hij gink gestoord bij zijne pan zitten en sloeg er van tijd tot tijd 'ene' nieve' spijs in, maar iedere' keer dat hem de' koek wilde-n-uit de pan neme', viel er 't een of 't ander menschenbeen in en dat duerde zoo lank tot dat er op 't leste 'nen doodskop in viel.
De steenen waren heel kunstig opgestapeld en boven aan prijkte de doodskop van een os of van een paard; ze leken dus werkelijk aan den dood gewijd.
Jan die schoot in 'ene' franse koleère en hij goeide den doodskop zoo ver als hem vliege' wou. Dan begost hem gerust te bakken en hij had al 'en schotel vol koeken op de tafel gezet om te gaen ete'. Als hem nâ goed bij de tafel zat en lakker aen 't knabbelen en aen 't zuige' was, komt er in eene' keer 'ne slag. Jan telde, en 't was twelf ure!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek