Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 november 2025
Wij lieten den ellendeling vloeken en schelden en gingen naar de keuken, waar we al onze aandacht wijdden aan de dame, die reeds omgeven scheen door de schaduwen des doods. Wij deden alles om haar uit haar bewusteloosheid te doen ontwaken en we hadden het geluk hierin te slagen.
Dood zal de laatste omhelzing zijn van haar Die 't leven dat zij schonk herneemt: een moeder Die spreekt, haar kind omarmend: "Blijf thans bij me." O moeder! waartoe noemt den naam des doods gij? Houden zij op te lieven, te bewegen, Te ademen en te spreken, zij die sterven? Wat zou het baten of 'k u antwoord gaf? Gij zijt onsterflijk, en dees taal verstaan Enkel de doôn die nooit iets mededeelen.
Met één slag behoorde deze tot het rijk des doods, en 't ondier opende den muil, om het lijk te verzwelgen. Nadat hij hiermede gereed was, verlangde hij nog een kleine toespijs, en onder het vliegen naar Weert greep hij, ondanks het gejammer der moeder, een driejarig kind bij de beenen op, en met een hap en een snap was 't al in zijn keelgat verdwenen."
De oogen hemelwaarts, luisterde hij, met een soort van verzuchting, naar die geheimen van het oneindige, naar de treurige stemmen, welke op den rand van den donkeren afgrond des doods zingen. Hij verrichtte een menigte goede werken in 't verborgen, gelijk anderen zich verbergen voor de slechte. Heimelijk vervoegde hij zich 's avonds in de huizen en sloop de trap op.
Het denkbeeld van een zoo jonge en schoone vrouw bezig te zien om een zieke op te passen, of de wonden van een man te verbinden, maakte plaats voor dat van een weldadig wezen, dat zijne krachtige hulp verleende om de smart te verzachten, en den pijl des doods af te wenden.
Terwijl zij worstelden, waren de beide edellieden Eugenio genaderd, die hen in een rustige en onverschrokken houding afwachtte. Als uit één mond klonk nu het bevel: "geef u over, of gij zijt een kind des doods!" "Aan wie en waarom zoude ik mij overgeven?" vroeg Eugenio: "zijt gij roovers of moordenaars, gij, die zonder recht of reden dus gewapend dit erf binnendringt?"
Op eens ziet zij den jongeling, en terwijl zij zich tracht los te rukken, roept zij: "Niet waar, gij komt van hem? maar waar is mijn kind?" Torteltak ziet haar verschrikt aan, en slaat angstig de oogen neder. "O God, is het dan waar? dood, dood, beiden dood!" en haar hoofd zinkt op den arm van een der mannen, en de kleur des doods verspreidt zich op haar gelaat. Zij ligt bewusteloos neder.
De mannen fluisterden elkander half hardop hun gedachten toe, waarbij de woorden "Old Shatterhand" en "Geweer des doods" duidelijk gehoord werden.
Doch hij is geen man, om zich willoos over te geven aan de smart. Trouwens nooit is de verzoening begeerlijker dan vlak voor de poorten des doods. Hij schrijdt snel voort, de richting in, die de wachten hem hebben gewezen, en de bruine klepper stapt achter hem aan, en laat den kop moede en lusteloos hangen.
De kapitein deelde mij mede dat deze streken vroeger door een ontzaglijke menigte zeekalven werden bewoond, maar dat Engelsche en Amerikaansche walvischvaarders in hun verdelgingswoede de jongen en de wijfjes doodden, en stilte des doods hadden verwekt, waar vroeger leven en beweging was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek