Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Dan ligt er als een doffe, doodsche vlakte tusschen nu en toen en aan den schoonen einder, terwijl niets mijn aandacht afleidt, rijst het beeld dat mij geboeid houdt in al zijn zuivere, heldere, levende en trillende duidelijkheid op. 't Was op een vroegen avond, een maandagavond, ik herinner mij nog heel goed den dag.
Er is een doffe, ongewone klank in haar stem. "Je hebt mij gestolen!" barst ze uit. "Je kwam als een roover en nam me weg. Ze hebben me thuis gedwongen met stompen en slaan, met honger en booze woorden, om je vrouw te worden. Ik heb tegenover je gehandeld zooals je verdiende. "Een levende paling kromt zich onder het mes; een vrouw, die tot een huwelijk gedwongen wordt, neemt een minnaar.
We waren nu dicht bij den vulkaan, en terwijl we onze rijst aten, hoorden wij het hevige, doffe donderen. De dragers werden wat onrustig; maar een grappenmaker bepaalde hun aandacht bij het eten, en vroolijk braken allen op, nadat we alle vaatwerk met water hadden gevuld. Spoedig hadden we het plateau bereikt.
De oude vader zuchtte met doffe pijn: hij gevoelde dat de aaklige voorzegging van Willem zich kon bewaarheden; want Johanna van Navarra was een boze vrouw; echter liet hij zijn mistroostigheid niet blijken en sprak: "Het is niet redelijk, Willem, dat men zich bedroeve met smartelijke vooruitzichten. De hoop is de sterveling op aarde ten troost gegeven, en waarom dan zoudt gij niet hopen?
In een eenvoudig gesprek tusschen bloemenliefhebbers komt deze storende passage: "Ja, zy durven de doffe vlekken van striped perfection by uw angeliersche bestreping vergelyken; ô, zy dwalen: de nyd verblindt hen."
Er schoot hun niets over dan zich in het bovenste gedeelte van het Rotshuis te bergen, en hun woning aan de verwoesting prijs te geven, toen plotseling een doffe dreun hun ooren trof, die door een vreeselijken gil gevolgd werd.
Eve, o Eve! kreet hij, want door de ironie harer doffe stem schemerde zulk eene smart heen, dat hij ontzette, radeloos, niet wetend, hoe hij haar troosten zoû. Zeg me alleen dit! vroeg zij, hem naderend, met haren vreemden blik in den zijne.
Ongetwijfeld drukte die gedachte zwaarder op mijne makkers dan op mij, want terwijl zij wakker bleven in een toestand van doffe wezenloosheid, raakte ik in slaap. Daarvoor intusschen was mijne plaats niet zeer gunstig en elk oogenblik liep ik gevaar in het water te vallen. De meester zag dit en nam mijn hoofd onder zijn arm.
Dezen zaten echter niet te paard, maar op muildieren, gelijk uit den zachten en bedaarden stap dezer dieren gemakkelijk was op te maken. Met doffe stem mompelden alle mannen onverstaanbare woorden, die wel bezweringen schenen en het hart van ridder en knecht met schrik vervulden.
Maar wit is de ledigheid, de ijlheid , het koude, stoffelooze, wezenlooze Niet. Het is moeilijk te zeggen, ja dan neen, of deze zelfde gedachte ook dominee Malthus door het hoofd maalde, terwijl hij daar zoo zat te staroogen in het doffe verschiet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek