Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Joris, Dodo, dat is verraad! Volg me!" In allerijl vlogen de beide mannen de trappen af en de lange gang door. Dodo met een brandenden fakkel in de hand, beiden het zwaard in de vuist. Daar naderen zij de poort, en tegelijkertijd klinkt hun trompetgeschal in de ooren. De vijand stond gereed. Ha, daar is de schurk.
Zij draagt een wijden krans van wilgentakken, doorweven met wilde bloemen om haar middel en heupen en in dit fantastisch gewaad moet zij in het dorp dansende van huis tot huis gaan, terwijl elke huisvrouw een emmer water over haar uitstort en degenen, die haar vergezellen een lied zingen, dat tot refrein heeft: Oy Dodo, oy Dodole. Val, o regen! en lieflijke dauw! Oy, Dodo! Oy Dodole!
Neen, laten wij ons overgeven; dan wordt toch aan de helft onzer het leven gespaard en de vrijheid geschonken, en ook gij hebt dan nog kans, uw leven te behouden. God weet, hoe gaarne ik het mijne voor u zou geven. Ik ben voor de overgave." "Dodo heeft gelijk," zeiden verscheidene stemmen. "De burcht is toch verloren en nu hebben wij nog één kans van de twee, dat wij het leven behouden.
Eva echter boog zich naar den anderen kant van het paard, waar Dodo stond, en toen hij de teugels losliet, zeide zij: "Zoo, Dodo, goede jongen, nu bedank ik u." Dodo keek met verbazing op naar het lieve jeugdige gezichtje; het bloed steeg hem naar de wangen en de tranen kwamen hem in de oogen. "Hier, Dodo!" zeide Henrique gebiedend.
Ze zijn me veel te stil. Als er maar geen verraad gepleegd wordt." "Verraad?" vroeg Dodo verwonderd. "Wie zou nu verraad kunnen plegen? Ieders trouw is boven twijfel verheven." "Hoor, Dodo, hoor, daar verwijderen zij zich!" viel de jonker hem in de rede. "Zij trekken den burcht om! Zie, zie, die donkere massa daar, dat zijn ze! Ze bewegen zich in de richting van de Zuiderpoort. Bij St.
Zeker, die zegt veel zulke dingen; maar niemand denkt er toch ooit aan om ze te doen. Gij weet wel, Eva, niemand doet dat." Eva sprak niet; hare oogen bleven een poos strak en peinzend. "Hoe dat zij, lieve Neef," zeide zij eindelijk, "heb dien armen Dodo toch lief en wees goed voor hem, om mijnentwil."
Latere bezoekers van Mauritius vervingen den naam Walgvogel door dien van Dodaars, welke ook aan den Kleinen Fuut hier te lande wordt gegeven, wegens het gemis van lange veeren in den staart. Kort daarna kwamen de thans meer gebruikelijke namen Dodo en Dronte, nog later de aanduiding Didus ineptus in zwang.
Ik kan zijne moeder niet koopen, en ik kan hem toch zelf niet gaan liefhebben." "Waarom kunt gij dat niet?" zeide Eva. "Dodo liefhebben! Maar, Eva, dat kunt gij toch niet van mij willen. Ik mag van hem houden; maar liefhebben doet men zijne bedienden niet." "Ik wel waarlijk." "Dat is raar." "Zegt de Bijbel niet dat wij alle menschen moeten liefhebben?" "O, de Bijbel!
"Maar, Eva gij hebt waarlijk zooveel zin in Dodo, dat ik jaloersch zal worden." "Gij hebt hem geslagen, en dat verdiende hij niet." "Welnu, dan kan dat doorgaan voor een keer dat hij slaag verdient en niet krijgt. Eenige meppen zijn op Dodo nooit verloren. Hij verdient altijd wat, dat kan ik u zeggen. Maar ik zal hem niet weder slaan waar gij bij zijt, als u dat onaangenaam is."
"We rekenen op jouw voortreffelijke rozenzalf, Dodo," lachte Wouter, de jonge stalknecht. "Zoo lang we daar nog voorraad van hebben, hindert het niet veel." "Dat is waar, Wouter," lachte Dodo terug, "maar het zou toch jammer wezen van je mooien krullebol, als er daar een doorheen vloog!" "Jelui hebt goed grappenmaken," zeide de dikke IJsbrand, een van Heer Gijsbrechts pachters.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek