United States or Somalia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij is er van morgen te vroeg uitgekomen, veinsde hij, het werk dringt ... maar 'k kan hem nog inhalen 'k was wat verachterd met dat we een zieke koe op stal hebben. Bij die moedwillige leugen schoot 't schaamterood hem in 't wezen. En hij verlangde weg te zijn. 't Is volle hooitijd, menheer, ge neemt niet kwalijk. Hij had zijnen hoed al op en greep naar de deurklink.

Het was een donkere avond, de regen sloeg hem in het gezicht, maar Dik stoorde zich aan regen noch duisternis. Hij sloeg den modderigen Achterweg in, en bereikte voor de tweede maal het hutje. Nog brandde het lampje, dus de heks was nog op. "De heks? Neen, de arme ziel zal niemand leed doen," dacht Dik. "'t Is een goede, oude vrouw." Hij lichtte de deurklink op, en stapte naar binnen.

"Je zult verloochend worden zooals je mij verloochent," roept zij zichzelf toe in haar bittere smart. "Moge de straatweg je thuis, de wegkant je bed worden!" Dan legt ze de eene hand op de deurklink en heft de andere omhoog: "Zie toe, jullie allen, die mij nu afvalt. Zie toe, jullie tijd komt ook spoedig. Nu zul je verspreid worden, en je plaats zal leeg staan.

Treurigheid is aanstekelijk, evenals liefde, en het meisje begint te zuchten en te snikken onder zijn afscheidskussen, die zoo plechtig zijn ofschoon zij niet kan gissen waarom. Maar Oliver rammelt aan de deurklink en roept: "De gravin De Pariza zit al in het rijtuig. Vlug!"

Akelige voorstelling! Maar hoor, eensklaps klinkt het achter hem: "Halt!" en omziende bespeurt hij dat hij zich ter plaatse bevindt, waar die wilde Let hem eens zoo'n leelijke poets speelde, en ziet hij dat de gevreesde meester van den bloedhond, zijn hand aan de deurklink van 't Geldersche Wapen slaat, terwijl hij oogenblikkelijk daarna, nogmaals diens gebiedende stem hoort, met het bevel om binnen te gaan.

"Maar neen!" vervolgde ik bij mijzelven, de deurklink, die ik reeds had aangevat, weder loslatende: "schoon hij mij hier al met vrede liet, hij zou mij op den weg kunnen volgen: en hoewel ik hem alleen wel zou durven staan, er steekt geene eer in, om zich zonder noodzakelijkheid bloot te stellen aan de aanrandingen van iemand, die zijn beroep van 't vechten schijnt te maken.

En hij wil juist de kamer uitgaan, om den knecht eens terecht te zetten, toen Frederik de deur inkomt en iets onder den arm draagt. "Waar blijft ge, schelm?" vraagt de molenaar. "Baas," zegt Frederik, terwijl hij zijn knipmes uit den zak haalt en dat onder de deurklink inklemt, "wen u zulke uitdrukkingen af, dat past niet voor u, en niet voor mij.