Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 mei 2025


Al het krygstuig en verdere goederen wierden ook ingescheept; en een Colonist, VAN HEYST genaamd, deedt, op zyne eigene kosten, drie honderd flessen wyn, vruchten, en onderscheidene eetbaare waaren, onder de soldaten uitdeelen. Ik heb te meermalen van de gastvryheid en edelmoedigheid van de inwooners deezer Volkplanting gesproken.

Mijns inziens deedt gij nu maar het beste met naar Engeland terug te keeren, Watson." "Waarom?" "Omdat ik nu een gevaarlijk reisgezel voor u zal wezen. Met Moriarty's bedrijf is het nu gedaan. Als hij naar Londen terugkeert, is hij een verloren man. Heb ik mij niet in zijn karakter vergist, dan zal hij nu al zijn geestkracht aanwenden, om zich op mij te wreken.

Gelooft gij niet, dat ge beter deedt, wanneer gij schijnbaar huilend uw hand uitsteekt, dan wanneer gij in ernst huilt en me den rug toekeert? Kom, trek uw jassen uit! Riccardo stond met zijn zweep in de hand, en de vijf schuldigen om hem geschaard.

"Wie zijt gij? vraagt Kerim-Khan. Een koopman, die door dieven van alles wat hij had werd beroofd. En wat deedt gij terwijl zij u beroofden? Ik sliep. Waarom waart gij ingeslapen? vroeg de vorst op toornigen toon. Omdat ik meende onder uwe hoede veilig te zijn. Gij hebt gelijk, antwoordde Kerim-Khan, getroffen door dit stoutmoedige antwoord.

Hij bracht de bloemen zelf, en als ik gerust geweest was op hetgeen boven voorviel, zou ik hem gevraagd hebben om te blijven. Stakkerd, hij zag er zoo nieuwsgierig uit, toen hij al de pret hoorde en hij trok zoo sneu weg." "'t Is een zegen, dat u het niet deedt, Moeder," lachte Jo, met een blik op haar laarzen. "Maar wij zullen later een andere voorstelling geven, die hij wel mag zien.

De heer Wansleven vangt aldus zijn schrijven aan: "Als ik er met de uitgave van deze mijne Kleine verhalen niet te best afkom, zal ik het verdriet daarover grootendeels aan u te wijten hebben. Gij toch hebt met zeldzame volharding op die uitgave aangedrongen. Ik weet wel waarom gij het deedt...." en de schrijver zegt dat hij er alleen het bewijs mijner belangstelling in ziet.

"Dan wilde ik Helmond erheen laten brengen," herneemt Eva: "tenminste wanneer de dokter het goedvindt. Natuurlijk met alle voorzorg; in een welgesloten rijtuig. En...." Eva zwijgt weder. "En....?" herhaalt Philip. "Ja, en ik zou u dan hartelijk.... willen.... dankzeggen, voor..." "Voor....?" vraagt Philip even koud. "Voor alles wat u deedt in 't belang van mijn lieven man; en u verzoeken...."

Ophelia stond zich met het papier in de hand te bedenken. "Gij ziet het wel, Miss Phelia," hervatte Rosa, "ik zou niet zooveel om het slaan geven, als Miss Marie of gij het deedt; maar, naar een man gezonden te worden en zulk een afschuwelijk man en de schande daarvan, Miss Phelia!"

Maar ik geloof niet, dat dit de eenige reden was, waarom je zoo gedecideerd zei: "Daar ben ik blij om. Was het wel?" "Neen, ik was blij, dat het geen café was, omdat ik hoop, dat je nog niet naar zulke gelegenheden gaat. Doe je 't wel eens?" "Niet dikwijls." "Ik wou, dat je 't nooit deedt."

Relya van Bazar was een vroolijke, jonge ridder en hij joeg zijn paard steigerend door den wijngaard, waarbij hij eenige van de hooge wijnstokken, beladen met heerlijke trossen druiven, brak. Marko vermaande zijn vriend aldus: "Gij deedt beter dezen wijngaard met rust te laten, Relya!

Woord Van De Dag

uitgekregen

Anderen Op Zoek