Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
"Zeker!" zei Bernard, die maar blij was dat zijn vrind 't zich blijkbaar toch niet zoo aantrok en weer gewoon praatte. "Zeker, zoo is 't ook!.... Ik heb immers al gezegd dat je gelijk hadt.... Denk-je dat ik 't allemaal niet weet wat je daar zegt?.... Ik beloof je; ik zal mijn best doen. Kom jij, in den tijd dat je nog hier in 't land bent, maar veel bij me. Dat zal me wel goed doen...."
"Wat denk-je dan, iets diepzinnigs?" "Ik denk, dat 't leven zoo heerlijk is." "Zoo zoo; en hoe komt dat zoo ineens?" Hij ergerde zich aan z'n harden stemklank in den geluidloozen nacht, en temperde hem tot 'n onaangenaam, scherp fluisteren. "Ben-je den heelen avond alleen geweest, of is er nog bezoek gekomen?"
Alleen maar als hij naderde, schoot er als een vlam naar haar hoofd, en nam hij haar in zijn armen, dan leunde haar hoofd achterover tegen zijn schouder en weende van zaligheid. Ze zoû altijd bij hem hebben willen zijn, zij wilde altijd weten wat er in hem omging. Soms vroeg ze hem in-éens, half bedroefd: waar denk-je aan?, als ze een tijdje zwijgend bij elkaâr waren geweest.
Beerenstijn haalde de schouders op: "Ik weet 't niet, 't lijkt me niet onrustbarend; maar toch 'n dokter...." "Maar wat dénk-je, dat 't is?" "Misschien is 't eenvoudig gevatte kou; maar 't kan ook iets anders zijn; om er over te oordeelen, zou 'k de patiënt moeten zien." "Dat kun-je begrijpen," viel Han uit. "Als ík er niet eens bij mag."
"Denk-je dan dat je vandaag blind zal worden?" vroeg ik. "Nee, jae, en toch nee! Mer ze zulle me herstikke dood schieten! En as ik dood bin, dan kom ik nooit niet meer weromme, en ik zien ik nooit niet meer m'n Smeerdiekje mee z'n klokkespilletje!" "Och, och, hoe erg!" "Jae, en dicht bie dat mooie torentje mee z'n klokkespilletje, daer weunt m'n meutje en daer 'oud ik zoovee van!"
Enfin, 't is voor ons 'n kleinigheid.... de stakkers, die zoo'n lucht altijd bij zich hebben," en gauw zich tot Lou wendend: "Och, Loulou, als je eerst al die kopjes afwascht, en dat telkens weer, zullen ze bijna niets binnen krijgen. Denk-je, dat 't hinderen zal, als ze ze van elkaar gebruiken?" "Ik weet niet; de medicæ..."
Ben-je dan dat kostelijk zeegevecht bij Duins vergeten?" "Ho, dat is al elf jaren geleden, en toen liep je aan moeders hand naar het strand om schelpkens te zoeken! Zoo'n jongske moest daar niet van willen meêpraten. Toen was toen, en nu is nu!" "Denk-je' dan, Huib, dat wij te Scheveling nooit ergens anders over kallen dan over scholletjes en tongetjes? Vader heeft me dikwijls verteld...."
'K zou naar de Hoogeschool te Leiden gaan, als ik jou was, dan wordt ge een knap man, hm, hm, een knap man; zoo 'n soort van een Marnix Van Aldegonde of een Johan Van Oldenbarneveld! Wanneer denk-je examen te doen? Zeker wel al gauw, is 't niet?" En zoo ging zijn ratel als een lazarusklap totdat ik het boek neerleî en luisterde naar de mopsjes, die hij wist op te dreunen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek