Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Bumble de waarheid van deze gedachte gedemonstreerd door zijn linkerarm, die tot nu toe op de leuning van juffrouw Corney's stoel had gerust, naar juffrouw Corney's schorteband te brengen en hem langzamerhand dezelfde richting van dien band om haar middel te doen nemen. »We zijn allemaal zwakke schepsels,« zei Mr. Bumble. Juffrouw Corney zuchtte. »Zucht niet, juffrouw Corney,« zei Mr. Bumble.
Een feit is 't, dat de waardige matrone in geenen deele door Mr. Bumble's dreigenden blik uit het veld was geslagen maar er integendeel groote minachting tegenover stelde en er zelfs om lachte, met een lach, die oprecht klonk. Bij dit onverwachte geluid keek Mr. Bumble eerst ongeloovig en toen verbluft.
Bumble op, met een poging om geestig te zijn. »Is dit wat u verwachtte van mij te krijgen?« vroeg de armmoeder. »Ja,« antwoordde Monks. »En de andere vraag?« »Wat denkt u er mee te doen? Kan 't tegen mij gebruikt worden?« »Nooit,« antwoordde Monks, »en evenmin tegen mij. Kijk! Maar doe geen stap vooruit, of je leven is geen rooie duit waard.«
Bumble en zette den kraag van zijn jas op, »dat je ooren bijna afgesneden worden.« De Moeder keek van het keteltje naar den bode, die naar de deur toestapte en toen de bode kuchte, als voorteeken dat hij haar goedenavond ging wenschen, vroeg zij schuchter, of hij niet of hij niet »een kopje thee wilde drinken?« Mr.
Bumble deze twee woorden met grooten nadruk herhaald had, zette hij zijn hoed vast op zijn hoofd, stak de handen in zijn zakken en volgde zijn levensgezellin naar beneden. »Miss Rose,« zeide Mr. Brownlow, terwijl hij zich tot Rose wendde, »geef mij uw hand. Wees niet bang. U hoeft niet bang te zijn voor de enkele woorden, die ik nog te zeggen heb.«
»Wat moet je?« riep de man, zich snel omkeerend, toen Bumble zijn arm aanraakte, »volg je me?« »Alleen om iets te vragen,« zei de ander, terwijl hij op het reepje papier wees. »Naar welken naam moet ik vragen?« »Monks!« antwoordde de man en stapte haastig voort. Bevat het relaas van wat tusschen mijnheer en juffrouw Bumble en mijnheer Monks bij hun nachtelijke samenkomst voorviel.
»Het verlies van hun eigen goeden naam,« antwoordde Monks. »Dus volgens denzelfden regel ben ik niet bang, dat een vrouw een geheim, dat haar aan de galg of op de galeien zou kunnen brengen, aan anderen zal oververtellen. Begrijpt u, juffrouw?« »Neen,« antwoordde juffrouw Bumble met een lichte blos. »Natuurlijk niet,« zei Monks. »Hoe zoudt u dat kunnen begrijpen?«
»En u hebt nog evenveel oog voor uw eigenbelang als altijd, denk ik?« hernam de vreemde en keek Mr. Bumble scherp in de oogen, toen deze ze, verwonderd over de vraag, naar hem opsloeg. »Wees maar niet bang om vrijuit te antwoorden, man. U ziet, ik weet wel een en ander van u.« Mr.
Sowerberry en Bumble, die persoonlijk met den koster bevriend waren, zaten met hem bij het vuur de courant te lezen. Eindelijk, na een tijdsverloop van meer dan een uur, kon men Sowerberry en Bumble en den koster naar het graf zien hollen. Dadelijk daarna verscheen de geestelijke, onder het loopen zijn ambtskleed aanschietend. Voor zijn fatsoen gaf Mr.
Bumble, tevergeefs naar een passende vergelijking zoekend. »Jongeheer Oliver, lieve jongen, herinner je je die goeie meneer met zijn witte vest nog? Verleden week is hij naar den hemel gegaan, in een elken kist met zilveren handvatsels, Oliver.« »Kom vriend,« viel Mr. Grimwig knorrig in, »laat uw gevoelens rusten.« »Ik zal mijn best doen, meneer,« antwoordde Mr. Bumble. »Hoe maakt u 't, meneer?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek