Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het is altoos een merkwaardig schouwspel, die plotselinge stilstand van het verkeer, als het Koninklijk rijtuig zich vertoont, al die opgelichte hoofddeksels en diep buigende hoofden, en de belangstellende gezichten der omstanders, wanneer hun geliefde Koningin zich aan hun blik vertoont.

Ook de hooge pendule van Versailles is niet vergeten; zij staat nu stil, maar toen zij nog ging, opende zich bij het slaan van het uur, eene kleine nis, waaruit Lodewijk XIV te voorschijn trad, begroet door zijne buigende hovelingen.

"Pas op, of gij zult ons omgooien," zeide zij, zich voorover buigende en hem de hand reikende, om hem bij het instappen te ondersteunen. Terwijl hij haar hand vatte, kon hij haar voor 't eerst goed in 't gelaat zien en wist hoe schoon het was. Hoofdstuk III. Een geloofsbelijdenis. "Zijt gij gereed?" vroeg hij. "Ja," antwoordde Beatrice.

"Wat het mij aangaat?" herhaalde Lodewijk, met het geheele gewicht van zijn lichaam over het roer buigende: "Klaas! man! pas op je tellen. Wat het mij aangaat? Zet het zwaard nog wat neer, Klaas! Wat het mij aangaat? Wel! zoo ik op den wal aanhield, zou hij denken, dat ik voor hem loopen ging."

Mijnheer Bhaer zag de tranen op haar wangen, ofschoon zij het gelaat afwendde en dat gezicht scheen hem sterk te treffen, want zich plotseling over haar heen buigende, vroeg hij op een toon waarin alles lag opgesloten: "Liefste van mijn hart, waarom weent ge?"

»Un million d'excuses, monsieur!" sprak Piet, zich nu haastig omkeerende, even het hoofd buigende, zonder den hoed af te nemen, dien hij als een bestanddeel van zich zelf scheen te beschouwen. »Sir Reginald Peter Wilmot, van Desborough-Castle, Baronet," hervatte Frits, met zekeren nadruk op den titel, als om Piet te beduiden dat hij wel wat meer beleefd kon zijn.

Doe mij het vermaak voor alsnu daarvan te zwijgen." "Naar uw believen, heer graaf", murmelde Tancmar, het hoofd buigende, terwijl hij den toom van zijn paard spande en daardoor het dier dwong achteruit te blijven.

Al heb ik twee malen geweigerd Keizer te zijn! Ben ik het? vroeg Plinius. En zij dachten allen het zelfde: dat hun vriend te rijk was om veilig te zijn. Een gril van hem kan mij ook treffen, zei Quintilianus. Ons allen! fluisterden zij. Aan het Hof schijnt te broeien.... fluisterde Frontinus. Een samenzwering?? vroegen zij, zich buigende. Frontinus knikte.

"Henriëtte vraagt, of gij niet een boodschap aan haar oom zoudt kunnen zenden, die anders in ongerustheid zou wezen over zijn lieve zoontje." "Ik was bevreesd om onbescheiden te wezen," fluisterde het lieve stemmetje van Henriëtte: "maar UEd. zou mij zeer verplichten, Mijnheer Huyck, indien het in uw vermogen ware." "Ik neem dit stellig op mij," zeide ik, mij buigende.

Maar niet alleen de schoone natuur om haar heen, deed het hart der jonge prinses luide kloppen, de hulde en eerbied, die men haar alom bewees, waren daar mede de oorzaak van. Zij genoot volop van die nieuwe gewaarwording, het middelpunt te zijn van eene bewonderende, eerbiedig buigende omgeving.