Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Had uw geheimzinnige zaak iets met Bryngelly te maken? "De uwe, Honoria." "Zij zou regelrecht van haar moeders begrafenis naar een bal gaan," zeide Geoffrey bij zichzelven, terwijl hij naar Effie's kamer ging. "Dat ligt zoo in haar aard dat is nu eenmaal niet anders." Toen hij Effie's kamer binnenkwam, was er niemand in.
Intusschen werd, op niet verder dan een mijl afstands, een ander gesprek gevoerd. Op de kruin van de rots stond het dorp Bryngelly, en achter het dorp was een school, een eenvoudig gebouw met gepleisterde muren, dat, hoewel voldoende voor de behoeften van de plaats, een ergernis was in de oogen der schoolopzieners, die van tijd tot tijd zich verwaardigden te Bryngelly te komen om te vitten.
"Mijn vader is de predikant van Bryngelly. Ik heb u gezien, toen gij met Lady Honoria Bingham gisteren in de school kwaamt. Ik geef daar onderwijs." Zij zeide hem echter niet dat zijn gelaat zulk een indruk op haar had gemaakt dat zij naar zijn naam gevraagd had. Weder was hij verbaasd. Hij had van die jonge dame gehoord.
Ik ben Granger, dominé Granger, de predikant van Bryngelly, een van de slechtste predikantsplaatsen hier op de kust, en dat zegt veel." "Ik ben u veel dankbaarheid verschuldigd voor uw gastvrijheid, mijnheer Granger, en uw dochter nog meer, maar ik hoop haar persoonlijk te danken." "Spreek er niet van," zeide de predikant.
Al vermeed zij Davies, ja, al verfoeide zij hem ook, op zijn boeken was zij zeer gesteld, en als zij in onmin met hem was, zou haar bron van kennis opdrogen, want er waren te Bryngelly geen leesbibliotheken. Dus bleef zij op een goeden voet met hem, en glimlachte zelfs, als hij vruchtelooze pogingen deed om haar in haar studie bij te houden.
Dat geluid was van de golven, die tegen de rotsen van Bryngelly sloegen. "Waar drijven wij heen?" riep hij uit. "Naar de branding, waar wij verloren zijn," antwoordde zij bedaard. "Roei maar niet meer, het baat niet, en tracht uw jas uit te trekken. Ik heb mijn rok losgemaakt. Misschien kunnen wij aan land zwemmen."
De beste weg er heen, van den kant van Bryngelly, was over het kerkhof, en dien weg namen de mannen met de draagbaar nu, door de nieuwsgierige menigte gevolgd. "Wij konden hen hier wel meteen laten," zeide een van de dragers tot een der anderen. "Ik twijfel niet of ze zijn allebei dood."
Op zekeren avond het was dezelfde, waarop Geoffrey en Honoria hun brieven aan Beatrice op de post hadden gedaan zou ieder, die een blik had kunnen slaan in de kleine kamer op Bryngelly Castle, die den eigenaar tot alles, behalve tot slapen, diende, getuige geweest zijn van een zonderling schouwspel. Owen Davies liep heen en weer met snelle schreden, wilde oogen en verwarde haren.
"Wij zijn nu in het midden van de baai," antwoordde zij, "en bijna even ver van het vasteland, als van Bryngelly; bovendien is het alles rotsen. Neen, gij moet rechtdoor sturen. Aanstonds zult gij het kustlicht van Coed zien. Zooals gij weet, is Coed vier mijlen aan de andere zijde van Bryngelly, dus, als gij het ziet, moet gij links houden."
Het was dien dag kermis te Coed, en vele boeren en boerinnen gingen daarheen en stapten hier op den trein. Te midden van die drukte werd zij niet opgemerkt. Niemand in de nabuurschap van Bryngelly wist zelfs, dat Beatrice heen en terug naar Londen was geweest.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek