Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Zijn rug was gebogen, zoodat zijn hoofd bijna op zijn borst hing en met zijne boosaardige oogen keek hij mij uitdagend aan. Toen de wilde dieren mij bemerkten, begonnen zij vervaarlijk te brullen, maar op eene handbeweging van den reus, verstomde dit en met een klagelijk gehuil vielen alle dieren hem ten voet.
Zij lachten mij uit met hun gemeene, koolzwarte tronies en uittartend lieten zij weer hun heesche stoomfluit brullen, oorverdoovend lang en akelig, om te eischen dat men ginds even verder in het dorp, de brug voor hen ophaalde. Dat waren dan de doodende gebeurtenissen, doch niet elk jaar trof ons zulk een gruwelijke ramp.
De avond valt; de manschappen, rondom de vuren gezeten, rooken en praten; dan wordt het nacht, en ieder vlijt zich neer op een bed van groene bladeren, beveiligd door een muskietenscherm. Onze slaap is niet vast, en wordt telkens gestoord door zonderlinge geluiden: het brullen of knorren van wilde dieren, het schreeuwen van nachtvogels en het verschrikkelijk gehuil der brulapen.
En de Paarlstroom zwol en zwol, en buiten zijne oevers tredend overstroomde hij al het laaggelegen land. Hij baande zich een weg naar de verwoeste legerplaats, waar die woeste barbarenhorde, arme slachtoffers van fanatieke dweepzucht, tuk op roof en moord, in walgelijken dronkenschap lag te ronken. Zij hoorden het ruischen en brullen van het water niet, noch zagen het bliksemvuur van den hemel.
Bob, die zich in den top van den hoogen boom volkomen veilig achtte, had er ook niet weinig pret in, en begon te zingen: „O moeder, de beer is los; Hoor dat beest eens brullen! Snijd hem neus en ooren af, Dan hebben wij wat te smullen!” Wij hoorden hem nauwelijks, of wij begonnen dapper meê te zingen, tot groote pret van Bob.
Deze adem ontmoet hoofden die spreken, hersens die peinzen, zielen die lijden, hartstochten die branden, ellendigen die brullen, en hij voert ze mede. Waarheen? Naar het toeval. Door den Staat, door de wetten, door den voorspoed en de onbeschaamdheid van anderen heen.
Maar 't duurde en duurde, de stoomfluit scheen maar niet voor 't laatst te willen brullen en maar steeds kwamen passagiers haastig met pakken en valiezen, de brug op geloopen, en nog aldoor werden door de sissende en ratelende stoomkranen volle vrachten van allerlei ingeladen. 't Was of er nooit een eind aan zou komen.
Hij scheen diens oogmerk te raden, want hij begon in gramschap te brullen en kroop voorwaarts op het lijk, en hield dat door de zwaarte van zijn eigen lichaam vast. Zijn kop was nu nog maar eenige duimen afstands van de open deur af. "Weg, weg! Hij komt er uit!" riep Old Firehand. "Tom, uw geweer! uw geweer! Een revolver zou de zaak nog erger maken." Zwarte Tom vloog naar zijn geweer.
Of zullen we ook mee gaan gillen, springen, dansen, brullen, totdat we doof en stom worden? Ik begrijp niet hoe wij er zoo opeens midden in zijn; en ik begrijp nog minder hoe wij er eindelijk uit zullen geraken. Of is 't een hersenschim geweest, een nachtmerrie? Neen, het is werkelijkheid. Wij zijn er in geweest, en nu zijn wij er weer uit.
Trouwt zij tegen haar zin?" "Tegen haar zin? Zulk een schoon man! Is hij vorst?" "Die in wit satijn is de zuster. Hoor de diaken eens brullen: zij zal haar man gehoorzamen." "Zijn de zangers van Tschoudow?" "Neen van de synode. "Ik heb den knecht ondervraagd. Hij zegt, dat haar man haar medeneemt naar zijn landgoed. Hij is verschrikkelijk rijk, zegt men. Daarom heeft men haar uitgehuwelijkt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek