Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
Interessant, zoo'n meisje, zoo'n bruidje.... Prachtig, zoo'n pure meisjesziel!... Wat was hij toch altijd dom-verslaafd geweest aan zijn kunst, aan het zoeken ... zoeken.... Blind en doof voor al het andere!... Kunst-maniac!... Intusschen bleven ze praten, de broers, over en weer. Paul gaf tenminste antwoord, Louis was 't die vertelde en vroeg, aldoor opgewekt-vriendschaplijk van toon.
"Zou mijnheer Helmond meester Daal niet willen vragen om morgen in mijn plaats te spelen?" "Nee, dankje hartelijk menheer Donerie, daar zullen we nu niet aan denken: mijn bruidje stelde er wel hoogen prijs op dat u het orgel bespelen zoudt, maar de zwevingen van den braven meester Daal zouden ons zeker wat al te veel aandoen!" "Hoe gaarne ook, dokter.... u gevoelt zelf.... dat ik...."
"Ja oom, 't kan nu zeer goed geschikt worden; en voor Parijs is veertien dagen niet te veel." "Ah, dus moest het tóch Parijs wezen." "We zijn daar nu zeer op gesteld oom." "Ik meende August, dat jij er minder op gesteld waart;" herneemt de generaal, en meer dan gewoonlijk is er in zijn stem iets van den oud-militair te herkennen. "Ik geloof pa, dat August's bruidje er nog al heel veel zin in had.
Het bruidje ontvangt of in haar trouwjapon zonder sluier of in een niet gedecolleteerd, gekleurd avondtoilet en heeft een witten bouquet van den bruidegom in de hand. Voor deze is de gekleurde jas met bloem in het knoopsgat of als militair, het groot tenue de aangewezen kleeding.
En Louis, knikkend, beamend ja, 't was jammer! bediende zich intusschen haastig, schoon niet zonder aandacht, van al wat op tafel stond, maakte een paar glimlachende aanmerkingen op de koffie die te slap en de boter die te hard was, en zei in-eens, luid animeerend en met een coquette gemaaktheid in zijn stem en zijn lachje, dat Paul dan voor van-middag de honneurs maar eens voor hem moest waarnemen, zijn bruidje chaperonneeren en helpen kiezen.
Hij vond, dat zij er bijna etherisch uitzag in de wolkende witheid van heur tulle en oranjebloesem, met haar fijn, bleek gezichtje en haar pruilend mondje, als van een bedorven kind. Ik hoop, dat alle meisjes haar dansen al zullen hebben, en dat je alleen overblijft! sprak zij opstaande. Maar bruidje, bruidje, wat ben je weinig mild van humeur!
De bruidegom, dien wij onlangs zagen, gaf zijn bruidje een bloemtuiltje bonte kunstbloemen, waaraan bonte linten wapperden. Geen kenanga, tjempaka en melati tooiden hunne bruidsgewaden, maar bonte kunstbloemen. Zij waren immers Europeesch! Maar één met de voeten treden van een oud gebruik, juichen wij onverdeeld toe.
DANDYN. Wel ik zal van daag het recht uitstellen. ’t Geschiet om uwent wil zoet Bruidje, laat ons gaan De wezen troosten, met een roemer van een vaan. Einde van het derde en laatste Bedryf.
Het jong begijntje keek 't jong bruidje even aan, met vlug-opslaande oogen, die dadelijk weer zedig naar beneden staarden, terwijl zij 't deurtje dichtdrukte en 't judasje weer toeschoof.
"Ja maar, zieje ik, ik ben gisteren nog den heelen dag op De Zonsberg geweest, en heb bruigom vast moeten beloven hém en zijn bruidje bij 't binnenkomen toe te knikken; en, weetje, als ik hier blijf zitten dan.... dan zie ik ze op den rug." "Maar m'n goeje menheer, je zit hier juist aan den doorgang; ze moeten bij 't inkomen hier vlak voorbij; als je je wat omdraait dan...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek