Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 november 2025
't Eenige wat hem bezorgd maakte was, dat hij aan de Majoorske beloofd had niet te sterven, zoolang de dochter van den predikant van Broby op Ekeby diende. Maar Sintram zei, dat ze nu niet meer als een dienstmeisje kon beschouwd worden, nu ze haar vaders schatten geërfd had.
"Ook ik veracht den man, die Gods toorn over ons bracht." De oude gierigaard merkte spoedig dien heuvel daar aan den weg. Hij liet hem wegnemen sommigen beweerden, dat hij er zijn keukenvuur mee stookte. Maar den volgenden dag lag er een nieuwe schandeheuvel en zoo gauw hij dien weg ruimde kwam er een nieuwe. Die dorre takken lagen daar en riepen: "Schande! Schande over den predikant van Broby!"
De predikant van Broby zit aan den kant, oud en vervallen. Hij zit aan de dorre takjes te plukken en legt ze aan rijen en op hoopjes, er meê spelende als een kind. Gösta wordt bedroefd om zijn ellendigen toestand. "Wat doet u daar?" vraagt hij en springt snel uit zijn wagen. "Ach, ik zit maar te plukken, ik doe eigenlijk niets."
Zij komt ver weg, zoo ver weg, dat ze nooit iets van een predikant van Broby gehoord heeft. Nu ratelt de koets den heuvel op en nu ziet zij de pastorie boven op den top liggen. "Om Godswil," jammert een bedelaar aan den kant van den weg, "geef een arm man een penning." De voorname dame geeft hem een zilverstuk en vraagt of de pastorie van Broby hier dicht bij is.
Niemand kan gieriger zijn dan de predikant van Broby, niemand meer van alle menschen verwijderd dan hij door boosheid en onbarmhartigheid. Zijn kamers worden den heelen winter niet verwarmd, hij zit op een ongeverfde houten bank, hij kleedt zich in lompen, leeft van droog brood en wordt woedend als een bedelaar bij hem aanklopt.
Niemand weet hoe lang hij daar lag, maar er was nog leven in hem, toen het dochtertje van den predikant te Broby langs den weg kwam loopen, met een lantaarn in de hand, en hem in de sneeuw aan den kant vond. Zij had uren op hem gewacht. Nu kwam zij den Brobyheuvel afhollen, om te weten te komen waar hij toch bleef.
De bedelaar sloeg de hand aan de slee en duwde die voort. 't Meisje wendde zich om en zag naar hem. "Je moet niet denken, dat je er iets voor krijgt," zei ze. De bedelaar lachte luid. "Je bent zeker de dochter van den dominé uit Broby," zei hij. "Ja, dat ben ik. Een armer vader heeft menigeen, maar een slechter vader heeft niemand.
't Waren brandend heete, droge hondsdagen. Zwaar van rook, verzadigd van brandlucht was de lucht over de geheele streek. 't Was moeilijk daarin adem te halen. De gedachten der menschen werden verward in de verhitte hersens. De predikant van Broby was in hun verbeelding tot den demon der droogte geworden. Het kwam de boeren voor, alsof de gierigaard op wacht zat bij de hemelsche sluizen.
"Ik ben vandaag weer naar huis geweest en heb naar mijn vaders geld gezocht," zei ze tegen de kavaliers; "maar ik heb niets gevonden. Alle schuldbekentenissen zijn doorgeschrapt, en laden en kasten zijn leeg." "Dat is jammer voor u, juffrouw," antwoordde Beerencreutz. "Toen de Majoorske van Ekeby wegging," ging de dochter van den predikant van Broby voort, "vroeg ze mij haar huis te besturen.
In de vestibule kwam hij Sintram tegen. "Een verduiveld vermakelijke historie!" riep Sintram en wreef zich in de handen. "Je bent toch een kranige kerel, Gösta, dat je dat klaar gekregen hebt." "'t Wordt nog vermakelijker over een poosje," fluisterde Gösta. "De predikant van Broby is hier met een slee vol geld. Men zegt, dat hij 't heele Björne koopen wil en contant betalen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek