Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
"Dat is zij," fluisterden ze, "die zoo vele jaren telt als er zandkorrels gevonden worden op de kusten van haar vaderland. Waarom is zij juist vannacht uit haar hol gekomen? Wat voorspelt zij den keizer en het rijk, zij, die haar profetieën op de blaren der boomen schrijft en weet, dat de wind het orakelwoord tot dengene voert, die het noodig heeft?"
Men kan er desverkiezende nog wat zout of nog wat citroensap bijvoegen. Savoyekool. Nadat de buitenste blaren verwijderd zijn en de kool tot in het hart goed is nagezien of er geen insecten of wormen in zijn, wordt ze meestal op de koolschaaf geschaafd. Intusschen kan men ze om ze minder met metaal in aanraking te brengen, in vieren snijden.
Zij voelde dat-ie haar niet geloofde. Nauwer werd de weg, die door het bosch kronkelde. Telkens kroop voor hun voeten een lijn van licht, die door de blaren boorde en over den grond streepte. Ze liepen langzaam in de stilte, kijkend naar dingen die zij niet zagen. Even door de nauwte van het pad raakten ze elkanders handen. Ze schrikten.
Kwam, speels, u langs de donkre lokken waren En 't lief gelaat, dat zelf een bloem gelijkt Zoo schoon als niet één in die dalen prijkt, Tenzij der wilde roze bleeke blaren. Uw handen gingen toen wat is zoo blank Als meisjeshanden tot dat doel geheven Weer ord'nen 't haar door dartlen wind verward;
Kijk wad-'n blare an me poote". Bevend van moeheid, met handen die-die niet stil kon houden, liet-ie de stukgewerkte, bloedrige blaren zien. "Cente verzoete blare", zei Eleazar, bijna afgunstig. Doorloopend, omdat de stadsopzichter op 't trottoir kwam, snauwend naar 't gebabbel keek, wachtte-die op den hoek tot 'n handkar gevuld was.
De woudduif koert.... Daar ritslen dorre blâren... O, angst! daar schuifelt iets: twee vonken staren... Het sist een adder slingert zich om ’t been: Zoo slingert zich, in deze stille stonde, Het zoet verlangen naar de zoetste zonde Gelijk een adder om mijn ziele heen....
In zwarten fantastischen vorm kruipen geluidelooze schaduwen in de hoeken en blijven gedoken. Buiten het geritsel der vogels tusschen de blâren, het geluid van mannen, gaande naar hun werk, het zuchtend snikken van wind, ver komende over de bergen, dwalende om het stille huis, als vreesde hij den slaap te wekken uit zijn zwartpurperen grot.
En zij genoot, wanneer hun riemen, als door éene kracht bewogen, gelijkmatig het groene water scheerden.... Prachtig, Cateau, je kan het! prees Marie. Jan, stuur eens naar die lelies en naar die plompen.... Jan stuurde en het bootje zwenkte langzaam naar een plas vol kroos waarop de witte en gele bekers der waterlelies en plompen lagen, tusschen de platte ronde blâren.
Maar eer hij van de stoel was opgestaan, lag de gravin naast hem op de knieën. Zij greep de roode, met roet bezoedelde handen en bekeek ze. "Ik zal ze kussen," barstte zij uit, "ze kussen, zoodra ze niet meer te ziek en pijnlijk zijn." En groote tranen rolden haar over de wangen, toen zij de blaren onder de geblakerde huid zag opkomen.
Hij had 'm als jongen gekend, om 'm gelachen toen-ie met blaren an de handen liep, met bloedende blaren van 't kokend soldeer. Rijst stond in het kalk-witte licht van het raam, bezig 'n dop op te maken. De eeltige, dikke vingertoppen kneedden de plaatjes soldeer, die kruimden, bijkants broos, smeltend en weer opgeduwd door de handige slaagjes der tang, alsof smijdig klei werd geboetseerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek