United States or Latvia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Hoor eens, Kees, je slaat daar als een blinde vink door! Onze De With vind het niet pleizierig, dat hij gelijk gesteld wordt mèt, ja, soms onder de bevelen moet staan van een Ammiraal uit een kleiner gewest dan Holland.

»Zou dat?... Maar dan weet hij nog niet, dat ik aan boord van een der vaartuigen van dit eskader ben..." »Dat kan hij vernomen hebben." »Van wien?" »Ja, wie weet?... Maar als hij weet, dat gij onder de bevelen van den kommandant Stevens staat... dan is het niet onmogelijk, dat hij u hierheen heeft gelokt." »Vrees niets, vader.

Wij aarzelen dan ook niet »In den Otter" in de bibliotheek van den Nederlandschen Kinderbond op te nemen en ter lezing aan te bevelen voor goed ontwikkelde jongens en meisjes. Correspondentieblad v/d. Nederl. Kinderbond.

Nooit scheen haar iets te veel; steeds vond Bonaparte haar in een frisch, smaakvol toilet, met een vriendelijk lachje op de lippen, gereed voor al wat hij in zijn nukkige, vaak driftige buien geliefde te bevelen.

Raoul de Nesle volgt ons: gij blijft als Oppervoogd in Vlaanderen met de volmacht om het Land naar uw wil, en in getrouwigheid te bestieren ." "Of volgens de wil mijner koninklijke nichte," viel De Chatillon vleiend in haar rede. "Het zij zo," hernam Johanna. "Ik verheug mij in uw goedwilligheid. Twaalfhonderd ruiters zullen u bijblijven om uw bevelen te staven.

Is het zijne schuld, dat hij nog niet in de gelegenheid is geweest, zich, evenals gij, in den krijg te onderscheiden?" vroeg Cassandane. »Gij zijt de koning, wiens bevelen ik eerbiedig; mijn zoon zou ik echter kunnen berispen, omdat hij zijne blinde moeder, ik weet niet op welken grond, van de schoonste vreugde van haren ouderdom berooft.

Streng was de wet, die haar dienaars dwong, het hart Te sluiten voor 't gevoel van aardsch' ellende en smart, Streng was de wet voorwaar, die menschen dorst bevelen, Om nimmer in de vreugd, hoe schuldloos ook, te deelen: Maar eindloos strenger nog de wet, die d'ijzren staf Der dwinglandij aanvaardde, alsof haar God dien gaf. De Middeleeuwen.

Velasco was inmiddels uit zijn nachtverblijf gekomen, nam alles in oogenschouw, deelde zijn bevelen uit, en gelastte ook dat men den gevangene voor hem geleiden zou. Het verhoor was kort.

»Heeft Wang dat gedaan!" riep Kin-Fo uit, terwijl zijn drift plotseling scheen te wijken. »Daar Soun, je bent toch wel een goede kerel, daar heb je tien taëls; doe je plicht maar en zorg dat de bevelen van Wang opgevolgd worden!"

Op de beide eerste bevelen had de koetsier eenvoudig: "jawel Mijnheer!" geantwoord; tegen het laatste vermeende hij evenwel te moeten opkomen. "Mijnheer!" zeide hij: "het beest is gisteren pas beslagen."