Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 3 juni 2025


MEVR. BERNICK. Ja, helaas, zoo iets moet het wel zijn. Maar dat zij meegekomen is! Zij! Na de doodelijke beleediging die zij je heeft aangedaan.... BERNICK. Och, denk toch niet meer aan die oude geschiedenissen. MEVR. BERNICK. Hoe kan ik tegenwoordig aan iets anders denken?

Wie zou zich niet graag voor je opgeofferd hebben; vooral omdat er toch niet meer aan vast was dan een maand lang wat kletspraatjes in de stad, en ik meteen de wijde wereld kon intrekken. BERNICK. Hm; mijn beste Johan, ik moet je eerlijk zeggen, dat die geschiedenis nog niet zoo heelemaal vergeten is. JOHAN. Zoo? Niet? Nou wat raakt mij dat, als ik weer daarginder op mijn farm zit....

Ik kan niet goed wijs uit je worden.... LONA. Hm.... BERNICK. Dus geen haat? Geen wraak? Waarom ben je dan toch teruggekomen? LONA. Oude liefde roest niet. BERNICK. Lona! LONA. Toen Johan mij dat van die leugen vertelde, toen zwoer ik bij mezelf: de held van mijn jonge jaren zal weer vrij voor mij staan, vrij en waar! BERNICK. O, hoe weinig heb ik, ellendig mensch, dat aan je verdiend!

MEVR. BERNICK. Olaf, je kunt nu wel weer in den tuin gaan. OLAF. Ma, mag ik ook op straat gaan? MEVR. BERNICK. Ja, maar niet te ver weg. R

BERNICK. Maar wat ik mijzelf ten laste leg, is dat ik zoo dikwijls zwak genoeg ben geweest om langs kronkelpaden te gaan, omdat ik bang was voor de mij bekende neiging van onze maatschappij, om onzuivere motieven te zoeken achter alles wat een man onderneemt. En nu kom ik tot een punt dat daarmee samenhangt. Hum ... hm!

BERNICK. Ik moest het wel doen, zeg ik je immers. LONA. Nou, dan weet de hemel dat ik er geen berouw van heb dat ik mij toen zoo vergaloppeerde. BERNICK. Laat ik je eens koel en kalm vertellen hoe de toestand was in die dagen. Mijn moeder stond, zooals je je herinnert, aan het hoofd van de zaak; maar zij had absoluut geen verstand van zaken.

JOHAN. Wie was het die vijftien jaar geleden profiteerde van dat schandelijke praatje? BERNICK. Je drijft mij tot wanhoop! Maar als je spreekt, ontken ik alles! Ik zeg dat het een complot tegen mij is, een wraakneming; dat je bent overgekomen om mij geld af te persen! LONA. Schaam je, Karsten! BERNICK. Ik ben wanhopig, zeg ik je, en ik vecht voor mijn leven. Ik ontken alles, alles!

LONA. Ja, Karsten, als wij vrouwen er naar vroegen wat verdiend is...! Olaf! OLAF. Vader, ik beloof u, dat ik nooit meer.... BERNICK. ... zal wegloopen? OLAF. Ja, ja, dat beloof ik u, vader! BERNICK. En ik beloof je dat je er nooit meer reden voor hebben zult. Voortaan zal je vrij zijn om op te groeien, niet als erfgenaam van mijn levenstaak, maar als iemand die zijn eigen levenstaak hebben zal.

De consul zegt juist dat zoo iets de maatschappij onderste boven gooit! AUNE. Mijn maatschappij is niet die van den heer Bernick, meneer Krap. Als president van den werkliedenbond moet ik.... KRAP. Je bent in de allereerste plaats meesterknecht op de werf van den heer Bernick.

En buitendien gaat ze vooreerst toch alleen de Noordzee over; en in Engeland zijn de vrachtprijzen juist nu nog al tamelijk hoog, zoodat.... BERNICK. Ja, het zou waarschijnlijk lijden tot verlies voor ons als wij wachten. VIGELAND. Het schip is immers ook solide en bovendien voor de volle waarde geassureerd. Neen, dan is het heel wat grooter risico met de "Indian Girl".

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek