Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Toen hij daar een vrouw gewaar werd, die rustig bleef loopen waar ze liep, bukte de conducteur zich voorover uit de kap, en ook de postiljon schreeuwde, terwijl zijn vier paarden, die hij niet kon inhouden, hun draf versnelden; de twee voorste waren zoo nabij, dat ze haar raakten; met een schok van de teugels rukte hij het vierspan den berm op, maar woedend hief hij den arm, en uit alle macht striemde hij Félicité met zijn lange zweep zóó fel langs borst en aangezicht, dat ze achterover viel.
Ik was intusschen een paar jaren ouder geworden en ik bezat een licht en elegant roeibootje, waarmee ik 's zomers op 't kanaal ging varen. En zoodra de groote Meylegemsche Meerschen goed overstroomd waren, roeide ik in mijn schuitje een eind het kanaal op, nam het er uit, droeg het op mijn sterke schouders over den berm heen en lei het daar op 't blonde water der verdronken weilanden.
't Is stil en donker... De loopgraven strekken zich uit langs het kanaal, in een diepte, achter den berm van het begrinte jaagpad. Daarin liggen de burgerwachten... Sinds den vroegen middag liggen zij er verscholen, wachtend op den vijand. Den ganschen dag heeft in de verte het kanon gebulderd.
Daar daalden wij den berm af en voelden minder wind. Wij hielden er even stil om op adem te komen. Toen gingen wij dwars over een uitgestrekt weiland en kwamen aan een soort van duin, begroeid met hakhout en met jonge sparren. Met vlugge, veerkrachtige schreden klom meneer Cathoen de helling op. Fietriene en ik volgden.
Haar kerkhof ligt op den berm der wallen; ten tweede, omdat de klokken er buiten de torens hangen, gelijk men aan St.-Jacobskerk ziet, waar een groote klok en een kleine klok zijn; daar de kleine in den toren niet meer kon geplaatst worden, heeft men ze buiten gehangen. Ten derde, omdat de autaren buiten de kerk staan, want de gevel van St.-Jacobskerk lijkt op een autaar.
Het rijtuig van dokter Abels heeft de plek, waar Carlo's wagen staat, bereikt. "Hierheen, dokter!" roept Dorus hem te gemoet. "Hierheen! Kom langs den berm, want 't is alles modder dáár. O! dokter, wat is u goed, dat u komt." "Waar is de zieke? Nog in den wagen?" "Ja, dokter. Pas op! daar is een plas. Hier is het droog. Zoo! nu het trapje op."
Alleen ging hij een weinigje zijwaarts, om op den berm wat gras te eten. Een eindje voorbij de Roomsche kerk, die aan het einde van het dorp stond, was de timmerwinkel van baas Meijer, bij wien Jans grootvader vroeger gewerkt had. Naast den winkel stond een kleine houtzaagmolen, want Meijer zaagde zijn hout zooveel mogelijk zelf.
't Wordt donker onder de zware boomen, die langs den weg staan, welke naar "Mon Repos" voert; 't klingelend belletje aan den hals der koe, die door de boerenmeid langs den berm naar den stal wordt geleid, weerkaatst nog even den gulden glans van 't zonnelicht, en dan wordt alles vaal en onbestemd van kleur.
Ook de kleinste paden worden aldus omlijst. Men moet op de teenen gaan staan, om in de tuinen te kijken. Op bepaalde afstanden is in den berm een trapje aangebracht, steil en smal, met nauwelijks ruimte voor het plaatsen van den voet. Daar is een ingang van een inboorlingenwoning.
Dat begon Flipsen geducht te vervelen, en eindelijk maakte hij er werkelijk proces-verbaal van op. "Jij heet Jan Trom, hè?" zei hij, zijn zakboekje te voorschijn halende. "Ja," zei Jan. "Hoe oud ben je?" "Tien jaar," zei Jan. "Zoon van Dik Trom, hè?" "Ja wel." "En je erkent, dat je bok hier gras en klaver van den berm eet?" "Ja," zei Jan, "dat kan ik niet ontkennen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek