United States or Israel ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze duikt heur aangezicht beneên des werelds neggen , die, eindloos, slinks en rechts, hun lange lijsten leggen; die 'k opwaardstriemen, die 'k een' wolke twee of drie den zonnezienden kant geheel vergulden zie.
Hier woelen, diep onder het zeebed, beneên De zeilende schepen, de werkliên dooréén; En 't paard voor zijn kar, met bedaard overleg, Vindt, dampend van zweet, door dien Orkus zijn weg. Omhoog maar! omhoog maar! gij kostlijke vracht, Waar 't zonlicht u kust en vooruitgang u wacht!
En komt dan eens de jongste dag, Dan zal het ligchaam, dat daar lag, Zig levend weêr vertoonen. Dan voeren de Englen van beneên U zingend naar den Hemel heên, Om eeuwig daar te woonen. Mijn lieve kinders schrikt dan niet, Wanneer gij doode menschen ziet; Zoudt gij voor lijken beven? Zegt liever vrolijk deze man, Die hier niet zien of hooren kan, Mag in den hemel leven.
Een enkel scheurke in 't wolkgewand, en 'k sta daar, vóór mij, heengeschreven, van boven tot beneên, in 't zand vertweelingd, in 't geweld te leven des zonnelichts!... Och arme, 't sluit, weêr toe: mijn beeld is,–al is uit!
Hoewel men den gezant met allerlei schoone beloften zocht tevreden te stellen, ja zelfs met straf dreigde, bleef hij ~standvastig~ aandringen op het voldoen aan zijn eisch. Een ~langdurige~ oorlog. De onderlinge naijver tusschen de beide volken scheen geen ~duurzamen~ vrede te voorspellen. »Ach, wij vinden, waar wij staren, niet hier beneên." »Gij hebt Uw troon op recht gebouwd."
Onze kadastrale kaarten en onze graadmetingen zijn schitterende zegepralen van het vernuft van onzen tijd. Maar ook hier geldt het: "Niets bestendigs hier beneên." Die kaarten zullen eenmaal slechts eene historische waarde hebben. Langzamerhand maar zeker verandert de aardoppervlakte.
Vragen zijn het, waarin we ons gaarne verdiepen, die onoplosbaar zijn en die gelukkig betrekking hebben op eene toekomst zóó eindeloos ver weg, dat we onze gedachten met moeite in die toekomst kunnen verplaatsen. "Niets bestendigs hier beneên!"
Verhef ten hemel uw rechtmatig droefgeestig geklag, Want de Romeinsche Roem voor eeuwig verdween! Gij heuvels en gij bergen! klaagt toch ook uw wee en ach En ook gij beken en bronnen in het dal hier benêen; En gij kleine vogel, zoo vrij van alle banden, Klaag ook in uw zingen toch steeds met ons! O! lief Italië! gij schoonste aller landen! Wat heeft de vijand u verwijderd van ons.
Hij kwam juist met den laatsten wagen aan den rootput, toen de laatste bundel van den voorraad er werd ingedoopt, en schril gejubel begroette zijn verschijning. In vliegende haast werd de vracht beneen geworpen, en enkele vrouwen, waaronder ook Rozeke, sprongen op den wagen om er de laatste stengels af te bezemen. De lucht was intusschen bijna zwart geworden.
Doch er was geen zeggen aan. Smul ging aan 't vloeken, sprong weer beneën en begon zelf de groene bundels op den wagen neer te ploffen. Toen hielpen zij hem allen en in enkele minuten was de zware vracht opgeladen. "Jue, nondedzju!" bulderde Smul.
Woord Van De Dag