Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Wel, het goede mensch denkt, dat ik niets te doen heb dan wissels in te vullen voor haar bevliegingen. All right, oom, ik zal het haar zeggen, maar het zal niet geven. Filanthropische menschen verliezen alle idee van menschelijkheid. Dat is hun grootste karaktertrek. De oude heer bromde goedkeurend en belde voor de knecht.
Dicht bij Sir Archibald steeg hij uit, liep toen de enkele passen naar de deur toe, belde ... En de oogenblikken wachtens, in den nacht, voor die gesloten deur, waren eeuwigheden van troosteloozen weedom, van afschuw, walging, misselijkheid over zichzelven. Een vieze trek vertrok zijn mond scheef.
Nu eerst den Bijbel!« Gustaaf belde en de dienstboden binnengekomen, wenschten om strijd de oude dame geluk met onze Prinses en daarna kreeg de blijde boodschapper ook een handdruk. Op de fiets, in gezelschap van honderde fietsers en duizende voetgangers werd het Malieveld bereikt. Om 9 uur 1 min. viel het eerste schot!
Met het doel om eenige eerste inlichtingen daarover in te zamelen, belde ik op zekeren namiddag aan het hek eener groote fabriek te Gent. Ik had eenen aanbevelingsbrief en stelde dien ter hand aan den bestierder van het gesticht, een man van ongeveer vijfendertig jaar, en wiens kleederen, ofschoon van welstand getuigende, met vlokken katoen en met stof waren overdekt.
Een eind verder belde de slager aan en klopten twee schuinhangende vrouwen met bengelende borsten een kleed uit. Daar kwam ook de brievenbesteller. Nou stak-ie de straat over. Nee, niks. Natuurlijk, niks. Geeuwend keek ze in den spiegel, ze dee dat elken morgen. Nou thee zetten. Voorzichtigjes nam ze een gebonden exemplaar van de Gartenlaube van tafel.
Twee heeren, die op straat voorbij gingen, stonden stil en zagen op naar het groote huis. Zij liepen door tot zij een agent ontmoetten en brachten hem meê terug. De agent belde eenige malen, maar er kwam geen antwoord. Behalve het licht boven voor een der zoldervensters, was het geheele huis donker. Na een pooze ging hij terug en zette zich onder een portiek dicht bij, en zag toe.
Hè, wat 'n ander mensch wer-je zoo. Bellebellebel. Dat was Treesje. Die belde altijd zoo lang als ze uit school kwam. "Dag Treesje." "Dag grootmoe." "Hoe laat is 't?" "Half vijf... Wat ruikt 't hier raar." "Ruikt 't hier raar?" "Ja, ik weet niet naar wat." "Dat zullen de bloemen zijn." "Is moe niet thuis?" "Nee, niemand." "Sien!... Si-e-e-n!... Sien-tje!" "Ja jongejuffrouw?"
Mijn God! gilde Eline radeloos. Zij snelde de deur uit en riep aan de trap: Betsy, Mina, Henk... Betsy! Vincent... Kom toch! Vincent! Hij sterft, geloof ik... En zij keerde weder terug en belde hevig... Daar hoorde zij beneden stommelen en Betsy vloog de trappen op, gevolgd door de drie meiden, door Gerard, den knecht, en Ben. Henk was uit. Vincent!... riep Eline haar tegen. Vincent!
Om ongeveer acht uur in den morgen was door bulletins en telegrammen het groote nieuws bekend geworden; om kwart voor negen stapte er iemand voor het huis Willemsparkweg 921 van zijn fiets, belde, gaf zijn kaartje af en fietste vijf minuten later weer weg, met de schriftelijke verklaring in zijn zak, waarbij hem nadere regeling voorbehouden de alleenuitgave verzekerd werd van Rob's reisavonturen!
Schrijf op een briefje wat je noodig hebt, dan zal de knecht het in een cab gaan halen. Campbell krabbelde een paar woorden, vloeide ze en schreef het adres van zijn assistent. Dorian nam het briefje op en las het nauwkeurig na. Toen belde hij, gaf het den knecht met het bevel zoo spoedig mogelijk terug te komen en de dingen meê te brengen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek