United States or Central African Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gelukkig, zegt het spreekwoord, als een visch in het water! Dat geluk bestaat in het gevoel van vrijheid. De eerste visschen hadden echter niet den fraaien vorm, die ons thans zoo bekoort. Ook zij zijn veel vooruitgegaan. Zijn het wel visschen, of zijn het niet familieleden van de schaaldieren? Langen tijd is over die vraag getwist, totdat in het jaar 1863 gebleken is, dat zij schubben bezitten.
Maar ik schudde met mijn kop van neen.... Charmides!? Wat? Wil je een ezel blijven, wil je een ezel blijven om Charis! O, dwaze Charmides, die eenmaal een man was, verliefd op alle vrouwen en nu een kuische ezel is, wien zelfs geen simpele ezelin bekoort!
Er is een vorm van decolleté, die slechts weinig bekoort en waarbij de bekorende kracht in elk geval slechts van korten duur is: het toonen van den boezem in zijn eenvoudige naaktheid, zooals men het gezicht en de handen bloot laat. Er zijn tijden geweest, waarin dit de mode was.
En zwijgt de wind, dan hoort zij 't bruisen Der golven op het vlakke strand, Die duizendstemmig haar verhalen Van wond'ren uit het verre land. De beurtzang van de vogellied'ren, Van bladgeruisch en golfgedans, Bekoort en treft 't gevoelig harte Der schoone Jonkvrouw op den trans. En ginds verheft zich uit de boomen Het slot van Ridder Deodaat. "Ei zie, hij komt! Wat voert hem tot ons?
Die eenheid dringt zich op aan ons oog en staat levendig voor onze verbeelding al den tijd van het bezoek aan de monumenten; zij zal de hoofdindruk blijven, dien wij van hier meenemen, een diepen indruk van een werk uit één stuk, dat boeit door de grootschheid der proporties en daarna pas bekoort door de bevallige schikking van de versierselen, terwijl een grootsch genie niet enkel de hoofdlijnen trok, maar tevens de aantrekkelijke détails bepaalde en schikte.
De blik, welke bekwame vreemdelingen daarin werpen, bekoort ons soms door nieuwheid en belangrijkheid van inzigten, welke de waarde van dit land in onze eigene schatting verhoogen en die de banden versterken, met welke wij ons aan onzen bodem en ons volk gehecht gevoelen.
En toen ze nu langzaam de lage, breede brugtreden afdaalde, trachtte ze bijna onbewust iets over te nemen van de houding der even tevoren bewonderde Italiaansche vrouwen; al besefte ze wel dat de gratie en het koninklijk gebaar, hier den armste aangeboren, niet is na te apen en er veel van wat hier volkomen natuurlijk aandoet en aan dit volk bekoort, in Holland dwaas-theatraal zou schijnen.
VALENTIJN. Helpt spreken niet, zoo win haar door geschenken; Een stom juweel heeft zwijgend redekunst, En wint vaak, eer dan woorden, vrouwengunst. HERTOG. Wat ik haar zond, versmaadde zij verstoord. VALENTIJN. Een vrouw versmaadt soms, wat haar 't meest bekoort. Zend haar iets anders, geef haar zoo niet op, Want eerste smaad voert later liefde in top.
Uw lied zegt, wat ge woudt: gij moet het geven, Wat deert u, dat een ander ’t oog laat gaan Op wat gij wrocht, en ’t vonnist.... als een leven!? Gij hebt, als dichter, niet vergeefs bestaan, Als ’t één bekoort, en stijft in moed en streven!” Neem dáarom, als ze zijn, deez’ liedren aan!
Wat den man in de maagdelijk-onschuldige schoonheid nog extra bekoort, is de onwetendheid daarvan bij de vrouw. Jeugdige onschuld, opgeluisterd door argeloosheid heeft een onuitsprekelijke bekoring, en niets is heerlijker en meer betooverend dan een schitterende onschuld, die in haar handen de sleutel heeft van een hemel.
Woord Van De Dag