Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een eenigszins vermagerde arm richtte het gordijn op eener in den hoek der kamer aanwezige bedstede, waaruit op een flauwen, doch niet minder hartelijken toon, een: "gen avond vader!" zich liet hooren.

Een oogenblik tintelde een vonk van vreugde in het gelaat der vrouw en richtte zij haar blik op de bedstede, waar de gebrekkige knaap sliep; in het volgende zag zij Strijkman wantrouwend aan, terwijl zij fluisterend zei: "Daar spin jij toch het meeste zij bij, ouwe duitendief!" "Natuurlijk, ik wil er ook wat aan verdienen."

Dien ganschen verderen dag deed zij in een vreemd-ijle opgewondenheid het werk, dat zij doen moest; maar 's avonds, al vroeg in de donkere bedstede, kon zij niet anders dan maar schreien, bitter en heet.... 't Was of er iets gansch onherstelbaars in haar leven was gebeurd en haar hart was vol van een schrijnende genegenheid en een martelend berouw.

Dien nacht kon de oude pandjesbaas weer geen oog dichtdoen; onrustig woelde hij in zijn bedstede heen en weer, een paar malen zelfs stond hij op om water te drinken, want zijn tong was droog en een zenuwachtige aandoening deed zijn verhemelte branden. 't Was immers als twee druppels water Dorus.

"Ik heb al meer bespeurd," zeide Deodaat, het hoofd schuddende, "dat Walger de beste man niet was. Wel Elske!" vervolgde hij, naar de bedstede gaande: "hoe staat het er mede?" "Ik hoop dat het schikken zal, Ridder!" antwoordde Elske, moeite doende om met het hoofd te knikken: "hadden deze brave menschen mij niet geholpen, ik ware er om koud geweest."

Des avonds deed ik eene kleine wandeling langs den oever van Reikiavik en kwam vroeg t'huis om mij neder te leggen in mijne bedstede van ruwe planken, waarin ik rustig sliep. Toen ik ontwaakte, hoorde ik mijn oom druk spreken in de aangrenzende kamer. Ik stond dadelijk op en haastte mij om naar hem toe te gaan. Hij sprak deensch met een grooten, fiks gebouwden man.

Hij omvatte zijn ongelukkige dochter met een bange zorg, en poogde haar tot de bedstede terug te brengen, maar zij, in haar dwaling, aanzag hem als een vijand, en vocht met een nijdige weerstand tegen haar wanhopige vader.

Dan waren we Indianen of Batavieren, smeten malkaar met hoofdkussens, worstelden om malkaar uit bed te krijgen en in de benauwde bedstede knauwden we malkaar en schreeuwden daarbij zoo hard, dat ze 't boven konden hooren. Moeder of een ander trapte dan op den vloer en we hielden ons een oogenblik koest.

Zij drukte met moederweelde haar, verleden Maandag geboren, zuigeling aan het hart. De kamerdeur ging open; langzaam, voorzichtig. Zoo zacht mogelijk kwam de jonge vader binnen. "Neen, ik slaap niet, hoor!" Een zilveren lach klonk hem uit de bedstede tegemoet. "Dag schat! Hoe maak je het?" "Best! Kijk onzen jongen eens!"

Opeens trok zij haar hand onder uit het deksel en dreef dezelve met angstige gebaren voor haar bedstede, alsof zij iets, dat haar zeer bedroefde, wilde verjagen. Onverstaanbare zuchten mengden zich in haar mond met de naam van Adolf, en zij herhaalde deze menigmaal gelijk iemand die om hulp smeekt.