United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dit was alleen bedoeld om aan de goede eigenschappen van den hond recht te doen wedervaren, maar zonder dat Bates het wist, lag er nog een andere lofspraak in verscholen, want er bestaan vele heeren en dames, die er op gesteld zijn, op en top een Christen te zijn en tusschen wie sterke en wonderlijke punten van overeenstemming bestaan met den hond van Sikes.
Bolter zou vernemen dat die woorden beteekenden: »levenslange deportatie,« toen het gesprek gestoord werd door de komst van jongeheer Bates; hij liep met zijn handen in zijn broekzakken en op zijn gezicht lag een half komieke, half bedroefde uitdrukking. »'t Is uit, Fagin,« zei Charley, toen hij en de nieuwe gast aan elkaar voorgesteld waren. »Wat bedoel je?«
Bates vond eens twee kleine Vinken met draden ontwikkeld in een spinneweb: de Kolibries zijn niet zoo onhandig, zij kennen dit gevaar en weten het te vermijden. De vleugels zijn smal en wegens de gekromde slagpennen sabelvormig gebogen. Van de 10 handpennen is de eerste de langste of bij eenige soorten slechts weinig korter dan de tweede; het aantal armpennen bedraagt 7 of 8.
Wat doet 't er toe, waar het vandaan komt? Hier pak an; op de plaats, waar het vandaan komt, is der nog genoeg over. Maar jij wil niet natuurlijk. O, wat 'n heerlijke stommerik ben jij!« »'t Is leelijk, hè Oliver?« vroeg Charley Bates. »Z'n nek zal 't wel voelen, niet?« »Ik begrijp je niet goed,« antwoordde Oliver. »Ik bedoel zóó iets, ouwe jongen,« zei Charley.
De deur ging langzaam open, de Vos en Charley Bates kwamen binnen en deden de deur achter zich toe. De aandachtige lezer maakt kennis met eenige nieuwe persoonlijkheden, die betrokken zijn bij verschillende vroolijke dingen, in verband met dit verhaal. »Waar is Oliver?« vroeg de Jood en stond met een dreigenden blik op. »Waar is de jongen?«
Toen ik terugkwam, besloot ik, mij in Londen te vestigen; waartoe de heer Bates mij aanspoorde; en door hem werd ik aanbevolen bij verscheidene patiënten. Ik ging een deel van een klein huis in de Old Jewry bewonen; en daar men mij den raad gaf te trouwen, huwde ik Mrs Mary Burton, tweede dochter van Mr.
De oude heer echter was niet de eenige, die schreeuwde. De Vos en Charley Bates, die niet de algemeene aandacht wilden trekken door op straat hard te loopen, waren de eerste de beste portiek om den hoek in gevlucht.
»O, m'n bol! m'n bol!« riep Charles Bates, wiens longen dat gelach voortbrachten, »daar is hij! O jasses, daar is hij! O Fagin kijk eris! Fagin kijk eris! Ik kan niet meer; 't is zóó fijn, ik kan niet meer van 't lachen. Hou me vast, dat ik kan uitlachen!«
Noah Claypole of Morris Bolter, naar de lezer wil, volgde stipt de ontvangen aanwijzingen, die, daar Bates de lokaliteit heel goed kende zoo nauwkeurig waren, dat hij in staat was tot in de tegenwoordigheid van den rechter door te dringen, zonder één enkele vraag te doen of eenigen hinderpaal op zijn weg te ontmoeten.
»Graag meneer, als u 't me wil leeren,« antwoordde Oliver. Jongeheer Bates zag in dit antwoord zoo iets buitengewoon grappigs, dat hij opnieuw in lachen uitbarstte; door dien lach schoot de koffie, die hij aan 't drinken was, in het verkeerde keelgat, waardoor hij bijna aan een vroegtijdigen verstikkingsdood ten prooi viel.
Woord Van De Dag