Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Derwijze slaagde Jean Valjean er in, lang te blijven. 't Was voor hem zoo zoet, Cosette te zien en bij haar te vergeten! 't Was de verbinding zijner wond. 't Gebeurde meermalen, dat Basque bij herhaling kwam zeggen: "Mijnheer Gillenormand zendt mij om mevrouw de barones te herinneren dat de tafel gereed is." Alsdan keerde Jean Valjean in diepe gedachten naar huis.
In het diepst zijner overdenkingen trad zijn oude knecht Basque binnen, zeggende: "Mijnheer, daar is mijnheer Marius om u te spreken!" De grijsaard richtte zich schielijk op, bleek en als een lijk, dat zich door een galvanischen schok opheft. Al zijn bloed was naar zijn hart teruggestroomd. Hij stamelde: "Welke mijnheer Marius?"
't Was een ernstig verschijnsel, dat zij de bewusteloosheid hadden veroorzaakt; uit dergelijke bewusteloosheid ontwaakt men niet altijd. Bovendien had het bloedverlies den lijder uitgeput. Van het middel af was het onderlijf door de barricade beschermd geworden. Basque en Nicolette scheurden linnen en maakten windsels gereed; Nicolette naaide ze samen, Basque rolde ze op.
Het geheele gezin, Basque en Nicolette er onder gerekend, was, op het oogenblik dat Cosette binnentrad, in de kamer van Marius te zamen. Zij verscheen op den drempel, en 't was alsof zij in een stralenkrans stond. Juist op hetzelfde oogenblik, wilde de grootvader den neus snuiten, maar bleef er in steken, hield den neus in zijn zakdoek en aanschouwde Cosette er overheen.
't Is waarschijnlijk, dat zij met Marius een dier gesprekken had gehad, in welke de beminde man alles zegt wat hij wil, van niets verklaring geeft, en de geliefde vrouw tevreden is. De nieuwsgierigheid van minnenden gaat niet veel verder dan hun liefde. De benedenkamer had zich een weinig opgeschikt. Basque had de flesschen en Nicolette de spinnewebben weggeruimd.
"Ik weet niet," antwoordde Basque, verschrikt en in verwarring gebracht door de houding zijns meesters. "Ik heb hem niet gezien. Nicolette heeft mij gezegd: Daar is een jong mensch, zeg, dat het mijnheer Marius is." Vader Gillenormand stamelde zacht: "Laat hem binnenkomen." Hij bleef in dezelfde houding, met waggelend hoofd en op de deur gerichten blik. De deur werd weder geopend.
De heer Gillenormand, wiens eigen woorden hem verstikten, kon niet voortgaan; de grijsaard, zijn zinsnede noch kunnende voleinden noch herroepen, verliet, terwijl zijn dochter het hoofdkussen achter Marius opschudde, zoo haastig als zijn hooge jaren hem vergunden, de slaapkamer, stiet de deur achter zich dicht, en rood, stikkend, verwoed, met uitpuilende oogen, stond hij eensklaps voor den eerlijken Basque, die in de voorkamer de laarzen poetste.
De portier wekte alleen Basque; Basque wekte Nicolette; Nicolette wekte tante Gillenormand. Maar men liet den grootvader slapen, meenende, dat hij de zaak altijd vroeg genoeg zou gewaar worden.
Deze heillooze distel had deze lelie bemind en beschermd. Den volgenden dag, bij 't vallen van den avond, klopte Jean Valjean aan de koetspoort van het huis des heeren Gillenormand. Basque ontving hem. Basque bevond zich op dat oogenblik juist op de plaats, als ware 't hem bevolen. 't Gebeurt soms, dat men tot een knecht zegt: Wees bij de hand, als mijnheer, die of die komt.
Hij opende een lade van zijn secretaire, nam er eenige bankbriefjes uit, stak ze in zijn zak, sloot de secretaire weder en schelde. Basque keek door de deur. "Laat den man binnenkomen," zei Marius. Basque diende aan: "Mijnheer Thénard." Een man trad binnen. Nieuwe verrassing voor Marius. De man, die binnentrad, was hem volkomen onbekend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek