Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Op aller gelaat staat diepe verslagenheid, ellende, gebrek te lezen. De klopper bonst op de deur. Filips opent en voor hem staat het bestuur der stad, dat hij zich haast binnen te noodigen en eenvoudig, doch roerend luidt de aanspraak van den eersten schepen: «Ser Filips, onze stad bezwijkt, zij is belegerd en hongersnood bedreigt ons.
O God, daar komen ze. Hoor maar, paardengetrappel. Hoor! Nu bonst hij op de deur. "Doe open, doe open!" Daar wordt aan de buitenzij een grendel verschoven. De deur knarst open. Een groote stallantaarn die nevens kartuigen aan een haak tegen den wand hangt, werpt een weifelend licht over een oude kapsjees, een paar hooge gele wagens benevens een kar die met de boomen op den grond rust.
De schietspoel ratelt over het getouw, de hamer bonst op het aanbeeld, de beitel knarst in den steen.... Men timmert schepen, men doorklieft den ongestuimen Oceaan; men handelt, men vaart, men reist naar verre streken, men arbeidt, men zwoegt, men slaaft.
Dan rent hij voort over de vlakte, maar vlak in 't westen bonst hij tegen den hoogen wand van den Kilsberg aan, en wordt teruggeworpen. Dan kronkelt de wind als een slang om, en schuift naar het zuiden. Maar daar staat weer een andere berg, en geeft hem een stoot, zoodat hij naar 't oosten vliegt. En daar is er weer een, die hem naar 't noorden stuurt. En zoo gaat het voort.
Krachtig heft hij zijn ijzeren armen omhoog, en wanneer hij ze heft, dan grijpen zijn vingers in stang en in drijfwiel; dan stampen zijn voeten op kammen en staven; dan wielen en keeren ontelbare raders; dan snort het, en gonst het, en bonst het alomme, en trilt er zijn stem als met dondrenden klank: "Voort raderen, voort!
Eens, ja ééns heb ik met voordacht en zonder noodzaak op een point d'orgue gewezen, alleen om nogmaals.... O, toen ben ik van mij zelven geschrikt, en toch dat oogenblik vergeet ik niet. Maar stil, waarom pijnig ik mij opnieuw? Bonst mijn hoofd niet reeds genoeg? Ben ik niet waarlijk ziek en daardoor week en gevoelig?
En dat kind, het kan niet meer zeggen dat ze dorst heeft; haar lippen zijn als verschroeid; haar mondje is vuur van binnen; in haar hoofdje bonst en giert en dreunt het. Dat doet de koorts, de heete verslindende koorts. Zoo'n arm verzwakt schepseltje is niet in staat om die koorts te doorstaan. En niemand hoort er haar telkens stiller en doffer gekreun.
Deze arme rechterhand Bleef mij alleen om op mijn borst te woeden; En als mijn hart, waanzinnig van ellend, Bonst in den hollen kerker van mijn vleesch, Dan sla ik zoo het neer.
Als hij opstaat dan zal dat beter worden. Ja, zoo is het. Wacht, hij moet den sleutel van het orgelkamertje nog op zijn gewone plaats in de secretaire hangen. Daarna wil hij zich uitkleeden en een weinig gaan rusten; dat zal toch beter zijn. Nu is de secretaire geopend. Neen,-ja,-bonst het hoofd: neen,-ja; niet zien, wel zien; neen,-ja. Het binnendeurtje was al open.
Doch op hetzelfde oogenblik, terwijl hij weer een een uitval doet, glijden de beenen onder den armen jongen weg en bonst zijn hoofd met een geweldigen smak op het ijs, waardoor hij het bewustzijn zou verloren hebben, als hij geen stalen helm op had gehad. "Hij is de mijne!" zegt Guy, de zwaarden terugduwend. "Hij is mijn gevangene. Geef u over, gij stijfkop van een Busaco!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek