Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Misschien was de wagen reeds in handen der boeven. In een oogwenk waren zij bij Jup en Top, die een dof gebrom liet hooren. De ingenieur verliet Ayrton en ging buiten het huis, gereed om vuur te geven. Harbert volgde hem. Op dat oogenblik verscheen de maan boven het bosch en verspreidde haar wit licht over de kraal. Weldra kwam een zwarte massa nader bij.
Het is ook zeer waarschijnlijk dat Ayrton op dit oogenblik, levend of dood, niet meer hier is." "Wij moeten het bosch doorzoeken," hernam de ingenieur, "en het eiland van die schelmen bevrijden. Het voorgevoel van Pencroff bedroog hem niet, toen hij verlangde dat wij ze als wilde dieren verjoegen. Dan waren wij voor veel ongelukken gespaard gebleven!"
Dat Cyrus Smith, Gideon Spilett, Harbert, Pencroff, Nab en Ayrton dit overleefd hadden, was slechts daaraan toe te schrijven dat zij allen bijeen waren onder hun tent, toen zij in zee werden geworpen, op het oogenblik dat de stukken van het eiland naar alle kanten zich verspreidden.
Ayrton is evenals wij veel aan hem verschuldigd, want indien hij de man is, die mij redde, nadat ik in de golven was geworpen, is hij het waarschijnlijk ook, die den brief geschreven heeft en ons op de hoogte heeft gebracht van den treurigen toestand van onzen makker.
Tweemaal loste hij een schot en twee roovers stortten neder, maar een stoot met een mes, dien hij niet had kunnen ontwijken, trof hem in den schouder. Ayrton begreep thans dat hij zijn besluit niet kon volvoeren. Bob Harvey had de deur gesloten, en hij hoorde reeds op het tusschendek een luid gestommel, veroorzaakt door het ontwaken der overige roovers.
Ik herinner mij zeer goed dat de dagbladen de poging van lord Glenarvan en den uitslag dien hij verkreeg, hebben medegedeeld." "Ayrton heeft waarheid gesproken," voegde Cyrus Smith er bij, "daar behoeft ge niet aan te twijfelen, Pencroff, want het kostte hem genoeg moeite. Men spreekt waarheid, wanneer men zich zelf zoo beschuldigt!"
Hij wilde er zich tegen verzetten, Austin toonde hem den brief!.... En, inderdaad door een vergissing van den franschen aardrijkskundige, die den brief gesteld had, was de oostkust van Nieuw-Zeeland aangegeven als bestemmingsplaats. "Alle plannen van Ayrton vielen in duigen. Hij wilde zich verzetten. Men sloot hem op.
Laten wij dus wachten tot het de kust genaderd is, en spoedig zullen wij dan weten waaraan wij ons te houden hebben." Bij deze woorden ging Ayrton in een hoek der zaal zitten, zonder verder een woord te uiten. De kolonisten spraken nog een tijd lang over het onbekende schip, maar Ayrton nam aan het gesprek geen deel.
"Die uitbarsting, dat is me ook iets van gewicht; ik bekommer er mij volstrekt niet om!" Den volgenden morgen deed de ingenieur zooals hij gezegd had. Harbert had hem gaarne vergezeld, maar hij wilde Pencroff niet te veel tegenwerken, door ook heen te gaan. Voor het aanbreken van den dag zaten Cyrus Smith en Ayrton in het wagentje, met twee onagga's bespannen, en begaven zij zich naar de kraal.
Men oordeele over de onrust en wanhoop van Ayrton, toen hij dit hoorde vertellen. Hij meende dat Harbert dood was, dat er nog slechts vier kolonisten leefden die als het ware aan de genade der boeven waren overgeleverd!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek