Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
"Die muziek behaagt mij niet, vader Cedric," zei Athelstane; want met dezen eeretitel was hij gewoon hem aan te spreken. "En mij even weinig, oom," zei Wamba, "ik vrees dat wij " "Voorwaarts maar!" riep Cedric ongeduldig. "De dag is nu al te kort voor de reis. Wat den hond betreft, ik herken hem voor dien van den weggeloopen slaaf Gurth, een ondeugende vluchteling, evenals zijn meester."
Hij reisde dus met den meesten spoed, en hield slechts korte rust en nog kortere maaltijden, zoodat hij Cedric en Athelstane voorbij reisde, die verscheidene uren vóór hem vertrokken, maar opgehouden waren door hun langgerekt gastmaal in het klooster van St. Withold.
"Hoe, edele Athelstane?" zei de Zwarte Ridder; "ik heb zelf gezien, dat gij door den trotschen Tempelier ter neêr geveld werdt bij de bestorming van Torquilstone, en zooals ik dacht, en Wamba verhaalde, was uw schedel tot aan de tanden toe door gekloofd!" "Gij hebt zulks ten onrechte geloofd, heer ridder," antwoordde Athelstane; "en Wamba heeft gelogen.
Dit kwam hem te meer te pas, dat het paard van Bois-Guilbert gewond was, en die van Athelstane en Front-de-Boeuf beiden vermoeid waren, door het gewicht hunner reusachtige meesters in volle wapenrusting, en door de vroegere inspanning van den strijd.
"Maar de Paus, edele vriend!" zei Cedric. "Maar de duivel, edele vriend!" antwoordde Athelstane; "ze zullen sterven! Geen woord meer! Al waren ze de beste monniken op aarde, dan zou de wereld toch nog wel zonder hen bestaan kunnen!" "Schaam u, edele Athelstane," hervatte Cedric; "vergeet zulke ellendelingen in de roemrijke loopbaan, welke vóór u ligt.
"Mijn zoon," zei Edith, "denk aan uwe koninklijke rechten!" "Denk aan de bevrijding van Engeland, ontaarde vorst!" riep Cedric. "Moeder en vriend," hervatte Athelstane, "houdt op met uwe verwijten; brood en water en een kerker zijn wonderbaarlijke geneesmiddelen tegen de eerzucht, en ik ben wijzer uit het graf opgestaan, dan ik er in nedergedaald ben.
Het is maar al te wel bekend, dat de Saksers de Normandiërs niet beminnen, en wie weet wat er van komen kan, als hij onverwachts onder hen valt, terwijl hunne harten door den dood van Athelstane verbitterd, en hunne hoofden door den edelen wijn van zijn lijkfeest verhit zijn?
Nadat Cedric voor een oogenblik zijn zegepraal genoten had, zei hij tot zijn metgezel: "Kom, edele Athelstane! wij zijn lang genoeg hier gebleven, nu wij de gastvrije beleefdheid van Prins Jan vergolden hebben.
"Daaraan heb ik ook reeds gedacht," hernam de Koning; "maar mijn tijd is kort; ook schijnt het mij niet ongepast toe, dat wij bij het sluiten van het graf van den edelen Athelstane zekere vooroordeelen en verkeerde meeningen begraven."
"Onze meester was al te gereed om te vechten," zei de nar; "en Athelstane was niet gereed genoeg, en de anderen waren in het geheel niet gereed. Ze zijn gevangen genomen door menschen in groene rokken, met zwarte maskers. En ze liggen nu allen op het gras, evenals de wilde appels, die gij voor uw zwijnen afschudt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek