Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Dat wil zeggen dat er een luchtjen is aan die malle sprookjes ... zóó is het! Kan je niet naar Artis gaan je hebt immers aan je vader geschreven dat ik lid ben? zeg, kan je niet in Artis terecht, als je dan volstrekt vreemde dieren zien wilt? Moeten het juist die gazellen aan den Ganges wezen, die toch in 't wild nooit zoo goed zyn waartenemen, als in een nette omheining van gekoolteerd yzer?
Antiquissimae artis, agricultura et pastoritia in primis fratribus apparuerunt non sine aliqua rerum distributione. l. 2 c. 2 § 2. Wat niet verdeeld was nam men later in privaatbezit door "occupatio": Puteos vero, rem in siticulosa regione valde necessariam, nec multis sufficientem, occupando quisque suos fecere. l. 2 c. 2 n° 3. B. 2 d. 3 § 2. Cfr. eveneens, De mare libero.
»Waren het maar apen!» zei ik. »Dan konden wij ze naar Artis sturen en dan hadden wij er geen last aan. 't Is eene mooie geschiedenis: al ons goed is door- en doornat. Wat moeten we nu doen?» »En wat zal Mama wel zeggen,» kreunde Pieter, die niet zwemmen mocht. Wij hadden daar geen zorg over, want wij hadden permissie. »Al mijne kleeren zijn gezonken! Wat moet ik nu beginnen?»
De heer de Stuwen vertelde van allerlei dingen, die hij in Artis gezien had; Mathilde was bizonder lief voor haar vader. Toen de heer de Stuwen naar bed ging, om elf uur, dacht hij wat heb ik toch een aangenaam en vreedzaam leven. Wat passen wij goed bij mekaâr, Mathilde en ik! Toen Jozef van Wilden van Mathilde van-daan-ging, was hij door de oude Doelenstraat en de Damstraat naar de Club gegaan.
Jan en Louis,« roept een hunner vrindjes, die juist vernomen heeft, hoe ons Prinsesje van morgen niet naar het Vondelpark rijdt en op weg is naar Artis. »Gauw, jongens! gauw op de fiets dwars door de Jodenbuurt zijn wij er nog eer!« Heelemaal lukte dit niet, maar toch zat Haar Hoogheid pas in den witten wagen, toen de knapen hun fiets stalden; doch H. M. die Zelve Haar Dochtertje bracht, Die hadden ze niet herkend in de eenvoudig gekleede dame, die naast den wagen ging.
Op verlangen van de beide kinderen, mijn leerlingetje van tien jaar en een driesten knaap van ruim zeven, blijf ik dan bij hen koffiedrinken. Daarna gaan we "en familie" naar Artis. Dat vinden we allemaal echt genoegelijk. Vader is een ingewijde. Hij leert ons de belangrijkste kleinigheden omtrent de daar aanwezige dieren en planten. En op zoo een gezellige wijze.
Niet alleen blanke, ook bruine onderdanen begroeten H. M. hier; een aantal Javanen in dienst op de booten der Mij. Zondag in Artis bevonden zich in den Hollandschen tuin aldaar ook een 12-tal Javanen en Maleiers, naar Europa ontboden om werkzaamheden der Indische nijverheid op de tentoonstelling te Brussel te verrichten.
Wat had zij dan nog te doen, wát? Den heele bak met linnen te bergen, die er nog stond! Een mooye grap, kon dat dan later niet gebeuren in plaats van vader alleen naar Artis te laten gaan, waar hij zich zeker vervelen zoû. Maar er was niets aan te doen. Mathilde noemde nog tien andere zaken op, die volstrekt gebeuren moesten. Vader ging alleen naar Artis.
Geprikkeld kaatste ik terug: "Ze is mank, maar ze wordt tòch lid." "Kan ze dan een verre wandeling doen? En meê krijgertje spelen en stuivertje wisselen?" Spelletjes die we gewoonlijk als halve wilden uitvoerden. "Dan doen we eens wat kortere wandelingen. In Artis kan ze op een bank zitten terwijl wij om haar heen spelen. Dat is gezellig voor het kind."
Eén ding moet mij nog van het hart: het boek toont één verwonderlijke leemte, te verwonderlijker, waar de auteur het vischleven zoo schoon beschreef: wáár in Godes naam is zijn appreciatie van de collectie bakvisch en haar mannelijk complement gebleven, de schoonste en rijkste collectie, die Artis bezit?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek