Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Hij bracht den Apache eenige schreden voorwaarts, naar een punt, waar de dam loodrecht in het meer viel. Daar lag een groot, eenige centenaars zwaarte hebbend rotsblok op een onderlaag kleinere steenen, die zeer eigenaardig gerangschikt waren.
Zij werden eenigszins onrustig, toen zij de blanken zagen aankomen; doch dat zij hun kameraden aan het hoofd van den stoet zagen, stelde hen spoedig gerust. De blanken hadden de hutten nog niet geheel bereikt, of op het eilandje traden twee mannelijke gestalten uit de hut te voorschijn. De Apache bracht zijn hand aan den mond, en riep: "Nientropan-homosj! Winnetou is aangekomen!"
Eerst lang na middernacht viel men eindelijk in slaap, en toen de ochtendschemering aanbrak was men alweer op de been, doordat de aftocht der Indianen plaats had onder een oorverdoovend spektakel. Toen het eindelijk daarbuiten rustig was geworden, sloop de Apache uit de schuilplaats, om te zien of men die zou kunnen verlaten. Weldra keerde hij terug met een bevredigend antwoord.
"Old Shatterhand duwt den kop van een buffel op den grond neer, en Old Firehand doet niets voor hem onder. In hun wapenen schuilen alle booze geesten. En Winnetou is een groot krijgsman...." "Maar een Apache," viel de oude hem driftig in de rede. "Behooren de Navajos, die tegen ons oprukken, misschien niet tot de Apachen?
De andere twee hielden insgelijks halt, en luisterden in de grootste spanning. Toen alles rustig bleef, vroeg Old Shatterhand zacht: "Is er onraad?" "Neen, maar toch een mensch!" antwoordde de Apache. "Waar?" "Hier bij mij, vlak voor mij, in mijn hand." "Houd hem goed vast! Laat hij niet schreeuwen!" "Neen, hij kan niet schreeuwen; hij is dood!" "Hebt gij hem gewurgd?"
Dit was helder bronwater, en men kon daar op den bodem alles duidelijk onderscheiden. Men zag er een reeks van indrukken, die vlak naast de plek, waar de ruiters over de beek waren gekomen, van den eenen oever naar den anderen liep. "Eer die ruiters er over gegaan zijn," verklaarde de Apache, "is één hunner van zijn paard afgestegen, om de diepte van het water te onderzoeken.
Dadelijk daarop sprak ook het zilver-geweer van Winnetou. De gekwetsten gilden en toen volgde er een gehuil en gebrul, alsof alle duivels uit de hel losgebroken waren. Old Firehand had den Apache bereikt, en kon nu zien wat en wie hij voor zich had. De rotsspleet werd hier over eenigen afstand wijder, en vormde een ruimte, die men genoeglijk een "ridderzaal in de rots" zou kunnen noemen.
Onze vrienden hebben hun wapenen nog; het gevaar voor hen kan dus niet heel groot zijn." "Vooreerst ja; maar hoe spoedig kan dat verkeeren! Ik stel voor, om er ruiterlijk naar toe te rijden." "Wil mijn broeder er naar toe, hij ga zijn gang! maar ik blijf hier," antwoordde de Apache zeer beslist.
Zijn hersenpan was rechts ingetrapt, en zoo ook een gedeelte van de borstkas. Hij was dood. De roode krijgslieden drongen naderbij, de handen aan hun messen houdende, en bloeddorstige blikken op Winnetou werpende. Men zou meenen, dat de daad van den Apache de Utahs zou hebben aangespoord tot huilende woede; maar dat was niet het geval.
Het is onmogelijk, een vrije Sioux of een vrije Apache aan eene vaste woonplaats te binden. Een roodhuid kan de mededinging met zijn blanken buurman onmogelijk volhouden: hij gaat heen of bezwijkt. Heeft de neger wel de kracht om op zich zelven te staan? In de slavernij wies het getal der zwarten aan; na hunne vrijverklaring, slonk het getal der roodhuiden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek