United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hallo, spraken zij, doen geeselen? En zoo wij u vóór de geeseling eens vastnamen en kusten? Mij? sprak Lamme. Ja, u! antwoordden allen. En al de vrouwen, schoone en leelijke, frissche en verslenste, bruine en blonde, vlogen naar Lamme.
De misdadigers hadden zich verscholen bij de bergstammen, die ten zuiden van het Lanaomeer wonen, en toen men tot de hoofden het verzoek richtte, ze uit te leveren, antwoordden zij: "Kom en haal ze!" Van alle omringende posten kwamen de troepen der mobiele colonnes naar de opstandelingen toe.
Een hunner, die met het roode haar, was de zoogenaamde kornel Brinkley, die met zijn weinige aan de rafters ontkomen volgelingen heden tegen den avond hier was aangekomen. Hij sprak juist, en Humply-Bill hoorde hem zeggen: "Ik kan u dus een goeden buit beloven, want daar is de hoofd-kas. Zijn wij dus de zaak eens?" "Ja, ja, ja!" antwoordden de anderen. "En hoe is het met de boerderij van Butler?
»Neen,« antwoordden zij, »want wij kunnen niet langer dan een kwartier iederen avond onze zwanenhuid afleggen en menschen zijn; daarna worden wij weer in zwanen veranderd.« Het zusje begon te schreien en vroeg: »Kun je dan niet verlost worden?« »Ach neen, dat is te moeilijk.
De oorlog tegen onzen wettigen vorst, indien wij er toe gedwongen worden zal, in alle geval, een groot ongeluk zijn, dat wij behooren te ontwijken zoolang wij kunnen. Is dit niet het gevoelen der meerderheid dezer vergadering?" Velen der tegenwoordig zijnde ridders knikten met het hoofd of antwoordden bevestigend. "Laat ons dan tot een besluit komen, heeren", hernam de proost.
Zij waren met vrolike moed bezield, en op onze vermaningen om toch uiterst voorzichtig te zijn, en het barbaarse opperhoofd, al scheen hij nog zo vriendelik gezind, niet te vertrouwen, maar steeds voor hem op hun hoede te zijn, antwoordden zij, dat zij binnen weinige dagen met de grondbrief van Natal weer bij ons zouden zijn. Helaas, aan deze zijde van het graf zullen wij geen hunner terugzien.
Het waren bijzonder schoone mannen, fraai gebouwd, meer dan zes voet lang, en allen nog geen 30 jaar oud. De drie overgeblevenen waren natuurlijk in staat belangrijke mededeelingen te doen; en om deze af te persen, werden zij op eene rij gezet. Ondervraagd, antwoordden de twee eersten in 't Spaansch: "No sé." Achtereenvolgens werden beiden doodgeschoten.
"Is er nog een andere wagenmaker?" De stalknecht en de wagenmaker antwoordden, te gelijk het hoofd schuddende: Neen. Madeleine gevoelde een onbeschrijfelijke blijdschap. 't Was duidelijk, dat de Voorzienigheid zich hierin mengde. Zij was het, die het wiel der tilbury had gebroken en ze op den weg tegenhield.
O ja, wat dat betreft, hebt gij wel eens gehoord van de gezouten zalm in Schotland?" Wij antwoordden allen toestemmend. »Och, gij begrijpt mij niet. Verd.... ik meen niet de doode gezouten zalm; ik meen levende gezouten zalm, in vijvers zwemmende, zoo vroolijk als alen, zoo hongerig als ratten."
Ze werden goed ontvangen, als alle andere, maar toen de boer vroeg, of ze bij hem wilden werken, zeiden ze kortaf: "Neen." "We willen voor eigen rekening werken," zeiden ze. "Ja, maar deze koperberg is van mij," zei de boer. "We zijn niet van plan in jouw mijn te graven," antwoordden de vreemden.
Woord Van De Dag