United States or Tunisia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar onder al die bandelooze mannen, die naar den grooten koperberg kwamen, waren er verscheidene, die hun leven niet veel hooger achtten dan een avontuur, en die begonnen door de streek rond te zwerven, in de hoop het te vinden.
"Wat doe je toch?" riep de boer. "Ik heb jou noch je familie ooit kwaad gedaan." "Neen, dat weet ik wel," zei de reuzenvrouw. "Maar ik moet je doodslaan, omdat je mijn koperberg hebt ontdekt." Dat zei ze met zóó'n bedroefde stem, alsof ze in 't geheel geen lust had hem te dooden, en daardoor kreeg de boer moed met haar te spreken.
In dien tijd bleven de menschen meestal stil elk in hun woonplaats, en werden de nieuwtjes niet zou gauw verspreid als nu. Maar het gerucht, dat er een groote koperberg was gevonden, bereikte toch veel menschen, en zij, die niets beters te doen hadden, gingen op reis naar Dalecarlië. Op Kare-hoeve werden alle arme reizigers goed ontvangen.
Toen vertelde zij hem van den ouden reus, van de belofte, die ze had gedaan, en van haar zuster, die het broederdeel gekregen had. "Ik vind het zoo akelig, al die onschuldige stakkers dood te maken, die mijn koperberg ontdekken," zei ze, "dat ik wou, dat ik die erfenis nooit had aangenomen. Maar wat ik beloofd heb, moet ik ook houden." Toen begon ze weer aan het steenblok te trekken.
Ze werden goed ontvangen, als alle andere, maar toen de boer vroeg, of ze bij hem wilden werken, zeiden ze kortaf: "Neen." "We willen voor eigen rekening werken," zeiden ze. "Ja, maar deze koperberg is van mij," zei de boer. "We zijn niet van plan in jouw mijn te graven," antwoordden de vreemden.
Jaar op jaar nam de mijn in beteekenis toe, en steeds meer mijneigenaars sloten zich als deelnemers aan. Sommige woonden er vlak bij, andere hadden hun woningen en smeltovens in de buurt. Een groote groep gebouwen ontstond, en die plaats werd: het district van den grooten koperberg genoemd.
"Denk je er niet over erts te delven uit den koperberg, dien je zoo pas gevonden hebt?" vroeg ze verder. "Neen, ik moet met het mijnwerk uitscheiden, anders kan ik haar, die ik liefheb, niet tot vrouw krijgen." "Ja, houd nu maar woord," zei de vrouw. "Dan zal je geen kwaad overkomen." Met die woorden ging zij heen. Maar hij haastte zich zijn woorden waar te maken, noodgedwongen.
Uit den grooten koperberg werd steeds zoo'n massa erts gehaald, dat de mijn voor de rijkste kopermijn in alle landen gehouden werd. Die verspreidde groote schatten, niet alleen in de naaste omgeving, en de sommen, die daaruit voortkwamen, werden Zweden tot groote hulp in benarde tijden.
In 't begin was hij bang, dat hij ook gedood zou worden, maar 't was zeker zoo, dat de reuzendochter het bewaken van haar koperberg moe geworden was. Ze maakte het hem nooit lastig. De ertsader, die de boer had ontdekt, liep langs den buitenkant van den berg, zoodat het niet moeilijk of lastig was het erts uit te breken.
De knechts joegen ze weg, en vonden op den grond vier menschenlichamen, die zoo mishandeld waren, dat niemand zou hebben begrepen, wie ze waren, als er niet vier houweelen bij hen hadden gelegen. Na dien tijd bleef de koperberg het eigendom van één man, tot na den dood van den boer. Toen namen zijn zonen die over.
Woord Van De Dag