Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
"To 'k twee dage voor ons vertrek 's alleenig in Wageninge gong neuze, waar 'n boezemvrind uit Brussel van mijn was gevestigd, en 'k dus me staf achterliet. Maar die ami-intime van mijn had me verniggeld, zooda'k langs die straat loop, en 'n groentevrouw an die deur van 'n eerste klas villa hoor vrage an die mevrouw: "heb u nog als maar geen tijding uit Indië gehad?"
Na de zegening in de kerke, stapten ze in een groote sjeeze en reden achteraan, nu geschokt in dees groote huurkasse met versleten kussens. Madeleen voelde hoe alleenig ze hier zaten en hoe alleenig ginder Wiezeken lag, en ze stamelde: Me dunkt dat wij er nu zoo verre van af zijn.... Ja, zei Romaan, heel laag.
Onrust en donker alomme, Bang als een doove-en-stomme, tastend als blind ga ik omme Waar is mijn staf? Ik lijd en moet veelen verdrieten, ik geniet ook en doe wel genieten, maar alle vreugd zie ik vlieten in een graf. Ik weet wat alleenig mij rust geeft, wat mijn angsten gesust heeft, als 't kind dat moeder gekust heeft vóór den nacht.
"Och neen, meneer, de man leefde hier alleenig met zijn kleinen jongen, een bocheltje van een jaar of elf, een rakkerd van een jongen, 'n plaaggeest voor de heele buurt." "Had hij geen vrouw?" "Dood, meneer, voor drie jaar geleden. Een zegen voor 't mensch! De juffrouw was goed, zachtzinnig; ze had dan erg het water, daar laboreerde ze lang aan.
Alleenig vrouw de Greef, zie je, die ging over. Dat ging zoo z'n gangetje, alles goed en wel; je hoorde van niets. Tot nou in eens, gisteren veertien dagen, den laatsten Juni, komt de diaken Klap eens binnenloopen. "Zeg Vlok," zeit ie; "dat kan zoo niet langer." "Wat kan niet langer, mijnheer?" vraag ik zoo.
A'k na zóó veel jare die poort weer uitstap, dan ben 'k as 'n hond die van de ketting af komt, zóó zenewachtig, da 'k met m'n eige geen rade meer weet, en alleenig maar schrikkelijk an die drank ben verslaafd... Dan mot 'k jenever gaan zuipe, net zoo lang to 'k die luize op me kop zoo voel danse ... ja', da'k m'n eige wel dood wou zuipe ... al heb 'k an geen verrajers borste gezoge...
„Kristenen-zielen, Mevrouw! wat ziet ie er verloopen uit; hij is effetief aan den scharrel geweest, dat kun je hem aanzien,” zei Jaantje, terwijl ze naast mevrouw in de gang staande den teruggekeerden vagebond oplettend beschouwde. „’k Zal ’m maar eerst meenemen naar de keuken en eens een goed vet zeepsoppie geven, want uwee avontuurt, dat ie niet alleenig terugkomt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek