Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Of gevoeldet gij niet een akelig mengsel dezer drie gewaarwordingen, toen de oxygeen-mikroscoop u de verschrikkingen van een droppel water vertoonde en sidderen deed voor de afgrijselijke gedrochten, die er zich in bewogen?
Daar verschenen onverwachts twee groote kano's, met krijgslieden bemand, die hun werpspiesen naar het scheepsvolk slingerden; maar niemand kreeg letsel, omdat de afstand nog te groot was. Al heel spoedig stond het strand vol menschen, als razenden met hun wapens zwaaiende. Zij gilden ook akelig.
"Behalve wanneer de sporen der ontbinding ons met weêrzin het hoofd doen afwenden," zei De Morder. "Ja, daar is wel iets van aan," merkte Pols op. "Hoort eens! ik kan wel dooden zien, als het noodig is; maar zonder noodzaak vind ik het toch nog al akelig." "Maar wat is hier dan akeligs? vroeg Veervlug: "zoo ergens, dan kan men hier den dood een slaap noemen.
Halt! hij moest niet aan die eerste indrukken toegeven misschien was zij niet dood misschien was dat akelig voorgevoel, dat hem nog vóór de ontvangst van den brief bestormd had, niet anders dan een droom geweest. Kon hij telegrafeeren? Neen, het was te laat; het bureau te Bryngelly zou gesloten zijn het was nu over achten. Maar hij kon er heen gaan.
Maar het grootste gedeelte van de hoogte lag daar naakt en akelig woest. De zwarte knoesten stonden er tusschen de steenen, en getuigden er van, dat hier een groot en prachtig bosch had gestaan, maar geen jong kreupelhout kwam er op.
Men zou dus de arme Kerels van den toren naar beneden werpen en zij zouden daar op de vloersteenen, met hoofd en leden verbrijzeld, een akelig einde vinden!
Hij deed nu en dan zoo woest en wild tegen haar, en maakte zoo een misbaar, als hem in werkelijkheid nooit gebeuren kon. Soms naderde hij haar met opgeheven vinger en met een gezicht zoo akelig wit en dreigend, dat zij te-rugschrok en op 't punt was hem alles toe te geven.
Toen viel 't hem in, dat het toch akelig was alleen de ganzen te roepen, en de schapen aan hun lot over te laten. Hij dacht, dat hij dat liever anders in orde zou willen maken. Hij liep gauw de grot binnen, schudde den hamel aan zijn horens, zoodat hij wakker werd, en sprong meteen op zijn rug. "Sta op, vadertje! we zullen probeeren de vossen een beetje bang te maken!" zei de jongen.
In school had hij niets willen leeren, en hij was zoo onbruikbaar, dat men hem ternauwernood de ganzen kon laten hoeden. En Moeder kon niet ontkennen, dat dit waar was, maar zij was het meest bedroefd, omdat hij zoo wild en akelig was, hard tegen de dieren en boosaardig tegenover de menschen. "God moge zijn boozen wil breken, en hem een ander hart geven," zei ze.
Holstaff nam den aangeboden drank weêr heel gewillig in, en ging toen voort: "Een mijner vrienden zal u mededeelen... Wie uwer," vroeg hij snikkende, "wil zich met den brief aan mijne ouders belasten?" "Komaan!" zei Pols; "je moet zoo akelig niet praten."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek