United States or Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Op het oogenblik dat de koning tot afscheidnemen vermaande, nam Antonius hem een der bloemruikers, die hij nog in zijn hand hield, af en zeide met zijn diepe, schoone stem: »Wie zulk een bloem zijn dochter noemt, heeft geen andere noodig." Daarbij reikte hij den ruiker aan Cleopatra, en met de hand op het hart sprak hij den wensch uit dat hij haar te Alexandrië zou mogen wederzien.
Bij het afscheidnemen merkte een van de bootslieden op, dat wij niet voor den eersten keer uit varen waren geweest. "Nu, dat zou ik ook meenen," antwoordde ik, "wij zijn ook uit het waterland." Ik vertelde hem toen een en ander over ons land, waar wij bijna overal water hebben, de huizen op palen bouwen en waar enkele deelen onder den zeespiegel liggen, enz. Daar zette hij groote oogen van op.
Sterven dus! Heel goed, als-i maar geweten had, hoe? Inweerwil van deze onzekerheid stond z'n voornemen byna vast. Byna! Want het afscheidnemen van z'n plannen, van z'n droombeelden, van z'n toekomst, viel hem zeer moeielyk. En zelfs het verledene, hoe dor en schraal ook, bood hem gezichtspunten aan waarvan hy de oogen niet kon afwenden.
"Zeer zeker niet," antwoordde de stem, terwijl de eigenaar van die stem, die waarschijnlijk dynamiet vermoedde, haar met een koelen ambtelijken blik in oogenschouw nam. "Uit den weg als 't u belieft." Beatrice's oogen schoten vol tranen, terwijl zij zich in bitterheid des harten omkeerde. Zoo was al haar moeite dan te vergeefs, en moest zij zich dit laatste zwijgend afscheidnemen ontzeggen.
Een oogenblik later had hij de pastorie verlaten, en liep, met Beatrice naast zich, naar het station. "Scheiden thut weh" zeide hij, nadat zij een poos stilzwijgend voortgeloopen hadden. "Er is altijd iets weemoedigs in afscheidnemen," antwoordde zij "òf voor dengene, die heengaat, òf voor de achterblijvenden." "Of voor beiden," zeide hij.
Ik sla nu een stukje tekst over en haal het eigenlijk afscheidnemen van Grootmoeder en Geertje aan: Grootvaders lange gestalte stond in de deuropening. ... Nou Groo'moe.... Nou kind...! 't Was of Groo'moe haar niet loslaten kon. Ook zij was aangedaan. Maar ze hoorde Groo'va zeggen: 't Is tijd! en toen kreeg ze opeens een schrik, een vrees dat ze den trein niet zou halen.
Toen ze naar huis terugkeerde, bracht hij haar tot aan haar eigen deur, schudde haar hartelijk de hand, nam bij het afscheidnemen zijn hoed voor haar af, en wandelde statig en deftig terug, zooals een knap, krijgshaftig oud heer betaamt.
In de meeste reisbeschrijvingen, die in de laatste jaren het licht zagen, staat aangeteekend, dat een opmerkzaam aanschouwer, bij het vertrek van diligences en stoombooten, veel kan opmerken omtrent karakters van menschen; dat men uit de wijze van afscheidnemen soms het doel der reize kan gissen enz.
Weet u, vroeg hij bij het afscheidnemen op zijn langzame manier, weet u wat bij een vorige gelegenheid mijn hoofdindruk was van Zwitserland? Gelukkig, dat ze dat niet plat kunnen slijpen! Heeft hij erg gebromd? vroeg zijn vrouw mij, toen ze me uitliet. Er lag een waereld van verstandhouding in die vraag. Voorts een aantal verspreide studies, w.o.
Wat in de gegeven omstandigheden zeer natuurlijk bevonden moest worden, is dat het afscheidnemen uiterst kort geschiedde en zich bepaalde tot het wisselen van een handdruk. Wat zouden die ijverzuchtige mededingers, die te zamen vertrokken en elkander naar den duivel wenschten, ook te vertellen hebben gehad, wat de anderen niet mochten hooren?
Woord Van De Dag