Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
"Steunende op Uw welwillende Edelmoedigheid achtbare Heer, en in aanmerking nemende mijn voorliefde, die ik voor u koester, hoop ik wel geachte Heer, dat uw medelijdend oog zal nederzien op het rampzalig leven van mij "Uw nederig dienaar C. E. Racier." Dien middag had Racier tot drie uur op mijn kamer zitten vertellen.
Ze waren niet zeer talrijk en de inhoud had niet veel om 't lijf, zoodat de Edel Achtbare zeer spoedig met dit werk gereed zou geweest zijn, indien hij nog iets anders te doen had gehad; maar dat was het geval niet. Derhalve kon hij aan het belangrijkste van de paperassen zijn geheele aandacht geven en onmiddellijk handelend optreden.
De bewaarder van den seraï is eenvoudig een agent der zeer achtbare Compagnie, waaraan de meesten dezer inrichtingen behooren en die ze door den hoofdingenieur van het distrikt laat inspecteeren.
Menigmaal, nadat op soliede wijze gesloten was, verlieten lichtzinnige zoons de ouderlijke woning, om nièt-controleerbaar weder terug te keeren. Achtbare gezinnen op deftigste grachten hadden uren dat zij aan vroeger verachte alkoven en raamlooze kamers de voorkeur gaven, daar bijzonderlijk op feestdagen rumoerige, brooddronken Zondagsvliegers de luchten en vensters onveilig maakten.
"Edel Achtbare, ik kan niet anders zeggen dan ik u al gezegd heb!" "Hm! Je bent een rechte sfinx!" De veldwachter zweeg; hij was in de verte niet zoo ontwikkeld als de burgemeester en had dus niet de eer te begrijpen met welken geest of welk beest hij thans vergeleken werd. "Kijk hier!" ging de burgervader voort, een brief in folio-formaat in de hoogte houdend.
Een ander deel, waartoe hoogachting en dankbaarheid mij nopen, blijft te vervullen over. Het eerst rigt ik mij tot U, Edel Groot Achtbare Heeren Curatoren! die met onvermoeiden ijver de belangen behartigt der Hoogeschool, aan uwe hooge zorgen toevertrouwd.
Hoe stond ik verbluft, toen dit stuk mensch mijnen naam noemde en met een schaterlach mij toeriep: "Wel, wel, wie zou zich daaraan verwacht hebben! Gij, gij, hier, mijn achtbare vriend? Zie dan, gij herkent mij niet? Hoe dikwijls nogtans heb ik u de hand gedrukt!" "Neen, mijnheer, ik heb de eer niet u te kennen," was mijn stamelend antwoord. "Mij dunkt niet, dat ik u ooit ergens heb ontmoet."
Maar ik weet niet waar ik je uit betalen moet... Kerel, had dan ook naar raad geluisterd! Ik heb je zoo duidelijk gewaarschuwd, maar jij was altijd op de hand van de Separatisten; die oproermakers! Nu zie je en ondervind je de gevolgen!" "Dus Edel Achtbare, van vandaag af krijg ik ook mijn traktement als dorpsbode niet meer? UEdel Achtbare betaalt me niet meer uit?" "N... neen!
De burgemeester dronk een glas water en belde heftig. De bode kwam binnen. "Veldwachter Koelewijn!" beval Zijn Edel Achtbare norsch en kortweg. De bode af. "Hij moet me kalm zien!" zei de burgemeester tot zichzelf en stak gauw een versche pijp tabak op; iemand die rookt is normaal. Veldwachter binnen; blijft in militaire houding op behoorlijken afstand van den hooggeplaatsten man staan.
"Edel Achtbare, ik herhaal dat ik lid ben van de Hervormde Kerk en niet Afgescheiden. Maar als ik zoo vrij mag wezen te vragen of iemand mij aangeklaagd heeft.." "Jawel, ik wil open kaart met je spelen, want ik.... wel je bent altijd goed voor je werk geweest... ik heb niets op je aan te merken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek