Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
Hoezee voor monsieur Oliver's duivenpastei!" "Ja zeker, duivenpastei!" roept de schilder, "duivenpastei! Maar wat is er met mijn duiven gebeurd? Hebt gij ze weggenomen, Achille?" "Neen!" "Hebt gij er om de til zien vliegen? Ik bedoel niet onder in het hok, maar in de til vliegende om de til?" De stem van den schilder klinkt heesch zijn oogen schieten vuur.
Doch gij zijt niet kapitein Andrea Blanco, gij zijt kapitein Guido Amati," voegt Achille er aan toe, die Guy met nieuwsgierige blikken heeft aangekeken, al den tijd, dat hij in de hut was. "Beiden." "Dat is zonderling." "Breek er u het hoofd maar niet mee, of het zonderling is of niet," zegt Chester op zulk een brusken toon, dat de Fransche jongen er geheel door overbluft is. "Ga zitten!"
"Een Fransche." "Achille!" en Chester, geheel wakker, springt op van zijn legerstede, en beveelt: "Zend hem terstond hier!" Het is Achille met een brief van Oliver. "Gij zijt kapitein Andrea Blanco?" vraagt de jongen. "Ja." "Dan moet gij dit terstond lezen," zegt de jongen en overhandigt hem het briefje, dat de sporen draagt van in groote haast te zijn geschreven.
Marvédie is dol op duivenpastei en ik niet minder," antwoordt de jongen en vliegt de trappen af. "Ik moet hem ondervragen," mompelt de schilder. "Als dit waar is, dan is het zwaard van Damocles op het punt te vallen." Een oogenblik later hoort men juichende kinderstemmen op de trap. Achille en zijn broertjes springen de kamer binnen, uitroepend: "Duivenpastei! duivenpastei!
Ik zal zien, of ik nog geld heb," zegt Oliver nadenkend. Dan schijnt hij plotseling een idee te krijgen, want hij roept uit: "Achille, waar is de kleine Marvédie? Breng hem boven en wij zullen eenige duiven laten halen en duivenpastei voor hem maken," met zichtbare inspanning groote luchthartigheid voorwendend. "Heerlijk!
"Nu wij met onze zaken klaar zijn, zult gij mij wel iets te eten willen geven, zoodra Achille terug is met zijn proviand, misschien wel een weinig duivenpastei, hè?" en hij geeft gekscherend den schilder een ribbestootje, want door Antony's berichten over Hermoine de Alva is de vermetele jonge man in een vroolijke stemming gebracht.
Als zij hiermee gereed zijn, gaan zij samen uit, en Oliver zegt den barbier, dat zijn zoontjes, als zij thuis komen, hun maaltijd alleen kunnen gebruiken, maar dat Achille hen in den namiddag in Het Geschilderde Huis moet opzoeken. Vervolgens begeven zij zich door nauwe stegen, waar de zon eerst op dit uur doordringt, naar het ruimere, het schoonere gedeelte van de stad.
Veertig minuten later, dicht bij Sandvliet, ontmoeten zij een boot vol Italiaansche muzikanten met violen, mandolines, fluiten en harpen, en versierd als voor een feest. Zij zijn vroeg in den morgen voor dien avond aangenomen door Achille, die nog altijd kajuitsjongen is. Allen zijn heel lustig en zingen een vroolijken Toskaanschen minnezang.
"Het is als altijd voor mijn Koningin!" fluistert Guy; "is er niemand in de buurt?" "Neen, ik heb mijn leerling, Achille, uitgezonden met een verre boodschap, daar ik u verwachtte en u alleen wenschte te spreken." "Welke verre boodschap?" "Ik zond hem uit om wijn, brood, kaas en vleesch op crediet te koopen.
"Ik ik zou liever naar huis gaan om te ontbijten," brengt Achille zenuwachtig uit. "Blijf hier, gij kunt met mij ontbijten, doe slechts, wat ik u zeg. Dat is wat u meester u gelastte."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek