Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 september 2025
Het was voor de vorstin vreeselijk om er aan te denken, hoe schuldig zij tegenover Kitty was, en daardoor werd zij prikkelbaar. "Ach, ik begrijp er niets meer van! Ieder wil tegenwoordig zijn eigen hoofd volgen; men vertelt de moeder niets en dan komt het zoo...." "Mama, ik zal naar haar toe gaan?" "Ga! Of heb ik het je soms verboden?"
"Waarom riep zij uit, "wilt gij niet dat ik hevig de beleediging voel, die men dat arme lam, die duif zonder wrok, heeft aangedaan, die zich niet eens beklaagt? Ach, was ik maar een man om hem te kunnen wreken!"
Ik heb altijd dankbaar aan hem gedacht; mijn vader zaliger, tot den dag zijns doods, sprak mij onophoudend van hem." "Uw oom schijnt tegen uwe ouders te zijn verbitterd geweest, bovenal tegen uwen vader; hij meent, dat uw vader hem haatte. Hij moet zelfs zijne vijandschap door daden bewezen hebben." "Ach, eerwaarde," riep de maagd, "het is een beklaaglijke misgreep van mijnen oom.
"Ach, lieve vrouw, ik wist niet, dat gij nog hier zijt...." zeide Anna zich een oogenblik bezinnend. "Ik woon ook niet hier, ik woon bij mijn dochter en ik ben slechts gekomen om geluk te wenschen. Ach, Anna Arkadiewna, lieve...." De kindermeid begon plotseling te weenen en kuste haar weer de handen.
Niet slechts voor mijn eigen, ook voor anderer familiebelangen zorg ik," zeide hij met een ernstig gezicht. "Ach, dat verheugt mij zeer," antwoordde Betsy, die dadelijk begreep, dat hij van Anna sprak. En met hem in de zaal terugkeerend, namen zij plaats in een hoek. "Hij brengt haar nog om het leven," zeide zij fluisterend en veelbeteekenend. "Het is ondragelijk, ondragelijk ..."
Zóó was de Kerk, die de Heer zich gevormd had. Maar ach, de menschen zijn dat schoone werk al spoedig leelijk gaan maken en hebben het ten slotte geheel bedorven. Zoolang de Christenen door de wereld veracht en verdrukt werden, bleven ze dicht bij den Heer en zochten ze hun heil bij Hèm.
Mooi blaten en veel wol waren de gewone gronden van predilektie. Maar ach, de kudde prospereerde niet. Ieder was ontevreden. Houlette en hamelbel gingen gedurig over van den een op den ander, en men begon weldra intezien dat niet elke verandering ... Terugkeeren tot A? Nooit! Nooit, nooit, nooit! Liever Turksch, dan ... Weg met A! Zeker, dit blyft zoo!
't Was een beste, koperen ketel, een zware koperen ketel, en ik laat hem maar niet goedschiks verdonkeremanen! Wie weet, wat je er mêe uitgevoerd hebt." "Ik? Er mêe uitgevoerd?" zei Mietje schreiend. "Ach, wat heb ik er een spijt van, dat ik hem niet meegenomen heb naar huis, gisterenavond, maar de andere tenters lieten hun boeltje ook in de tent achter, net zoo goed als ik.
"Lief, lief Norland!" zei Marianne, toen zij alleen rondom het huis zwierf, den laatsten avond: "wanneer zal ik ophouden u te betreuren! Wanneer zal ik geleerd hebben, mij ergens anders thuis te gevoelen? Ach, gelukkig huis! kondt ge maar weten hoe ik lijd, terwijl ik u aanschouw van deze plek, vanwaar ik u misschien nooit meer zien zal! En gij, welbekende boomen! maar gij zult hetzelfde blijven.
Ach! hoevelen hebben dezelfde smart gedragen. Zij is niet de eenige, die haar dierbaar thuis heeft zien verwaarloozen, die gevoeld heeft wat het is als het ouderlijk huis ons aanziet als een gewond dier. Hoe menigeen voelt zich als ware hij een misdadiger, als hij de boomen met mos en de paden met gras ziet begroeien.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek