Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 7 juli 2025


Mijnheer Karel was ontroostbaar en wanhopig; hij liep maanden lang met het hoofd in den grond, en, eilaas, de wanhoop bracht hem allengs terug naar zijne boeken en zijne beklaaglijke studiën. Hij verloor zijne goede ouders in weinige jaren. Dit deed hem nog meer in droeve gedachten verdwalen en gaf hem eene wonderlijke neiging om alleen te zijn en zwijgend te blijven.

Nauwelijks heeft zulke beklaaglijke hersenkoorts eenigen tijd geduurd, of de zinneloozenhuizen krielen van ijlhoofdige mirakeldoeners. En, eilaas, van alle ziekten des geestes is de verdwaling der verbeelding in het bovennatuurlijke de minst geneesbare!" "Alzoo, eerwaarde, gij gelooft waarlijk, dat mijn arme oom zal bezwijken?" vroeg de jongeling met treurige stemme.

De jongeling beschouwde deze proefneming om geesten op te wekken als eene beklaaglijke zinneloosheid van zijnen oom. Evenwel, om zijnen zieken weldoener niet te bedroeven, volbracht hij nauwkeurig zijne begeerte en had letterlijk de hem gegevene les gevolgd.

En na dezen zang deden zij den schreeuw: "Heil Willem Van Loo, graaf van Vlaanderen! Heil, heil!" als een donder over den burg schallen, terwijl vele poorters dien kreet met evenveel drift herhaalden. Het pijnigde mher Sneloghe zeer diep, het lied der Kerels bij zulke beklaaglijke gelegenheid in den mond te hooren van lieden die hij als laffe moordenaars aanschouwde.

"Gij hebt gelijk", antwoordde de veldheer, "eene beklaaglijke omstandigheid heeft ons te midden der overwinning teruggehouden Men had den Gentenaars en onze wapenknechten beloofd hun den burg ter plundering over te geven.

"Wie had men kunnen straffen?" vraagt Geelvinck: "men had den halven Haag moeten ophangen." "De Prins is geen huichelaar," zegt Witsen: "en ik heb mij overtuigd gehouden, dat hij diep getroffen was door dat beklaaglijke voorval." "Juist!" zegt Appelman: "men is bij zulke gelegenheden diep getroffen; maar men profiteert van het gebeurde."

In het hart van Segher Wulf gloeide verontwaardiging en toorn; maar hij bedwong zijne ontsteltenis met geweld en sprak op treurigen toon: "O, heeren, die hier tegenwoordig zijt, getuigt ten minste dat ik heb voorspeld welke beklaaglijke onheilen zij ons arm Vlaanderen bereiden, zij, die onzen vorst aldus het geweld en het onrecht aanraden. De Tancmars misleiden u.

Ik heb altijd dankbaar aan hem gedacht; mijn vader zaliger, tot den dag zijns doods, sprak mij onophoudend van hem." "Uw oom schijnt tegen uwe ouders te zijn verbitterd geweest, bovenal tegen uwen vader; hij meent, dat uw vader hem haatte. Hij moet zelfs zijne vijandschap door daden bewezen hebben." "Ach, eerwaarde," riep de maagd, "het is een beklaaglijke misgreep van mijnen oom.

Woord Van De Dag

staande

Anderen Op Zoek