Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 12 Ιουνίου 2025


Ώρα πολλή είταν άλαλοι με σπλάχνα μαραμένα, 695 μα με καιρό τους μίλησε ο θαρρετός Διομήδης «Τ' Ατρέα ξακουσμένε γιε, πρωτάρχοντα Αγαμένο, κρίμας και που του πρόσπεσες ποτές σου και χιλιάδες τούταξες δώρα, γιατί αφτός περφανοφέρνει κι' έτσι, μα τώρα πιότερο πολύ τον φούσκωσες περφάνιες. 700 Άσ' τον κι' ας κάθεται ήσυχος, είτε μισέψει ή μείνει· όσο για μάχη, αδιάφορο! ας βγει σα θέλει ατός του, σαν τον φωτίσουν οι θεοί και τ' ορεχτεί η καρδιά του.

Μα σαν τους ένιωσε η θεά, η μαρμαρόκορφη Ήρα, που λιάνιζαν τους Αχαιούς μες στη σκληρή τη μάχη, γυρνάει και λέει της Αθηνάς διο φτερωμένα λόγια «Ωχού μου, αμάλαγη θεά, του Δία θυγατέρα, τάμα λέω τάξαμε άδικο του βασιλιά Μενέλα, 715 πως πριν μισέψει, πρώτα εδώ το κάστρο θα κουρσέψει, έτσι αν τον Άρη αφήκουμε τον έρμο να λυσσάζει. Μον έλα! ας μπούμε πια κι' εμείς στη ζάλη του πολέμου

Αυτή θα τονε γιατρέψη τον πόνο μου, είπε μονάχος του, και κείνο ταγόρι θα γείνη ο νοικοκύρης μας. Περάσανε χρόνια, ως εφτά ή οχτώ. Ο Παυλής είχε μισέψει στη ξενιτειά, μα είταν από πρόπερσυ μεταγυρισμένος. Στο πεζούλι απάνω του Μαυρουδή κάθουνταν η τρυφερόκαρδη η Σμαράγδα και βύζαινε το πρωτογέννητό της. Ο γέρος ο Μαυρουδής κλάδευε τις πορτοκαλιές, και πότε πότε συντύχαινε και της κόρης του.

Λέξη Της Ημέρας

ισχνά

Άλλοι Ψάχνουν