Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 14 Μαΐου 2025
ΓΡΑΜ. Επύκνωσες, λογιώτατε, την ατμοσφαίραν από γενικάς απολύτους. ΛΟΓ. Άφνω ο Αλβανός μετά του Κρητός εμαχεσάτην. ΓΡΑΜ. Να κ' ένας δυϊκός αριθμός!!! ΛΟΓ. Και δη ο μεν Κρης τους όϊδας κουράδια καλών, ο δε Αλβανός τούμπαλιν το σκώρ' ενεννόει, αναστάς ο Αλβανός κάκτανε τον Κρήτα. ΓΡΑΜ. Εσολοίκισες.
ΚΡΗΣ. Ναι, ναι δεδίμ μου έρχεται· ούλα ναι με πονούνε. ακόμας και τα δόντιά μου, κ' αυτά δεδίμ κουνούνε.
Ο Αλβανός μεθυσμένος μαλόνει με τον Κρητικόν, πυροβολεί με την πιστόλαν και τον πληγόνει πολλά ελαφρά εις τον βραχίονα. Αλβανός, Κρης και ο Ανατολίτης. ΑΛΒ. Ορέ κρητίκα, ορέ — πρα — εσύ εσύ ορέ κρητίκα! — πω το γουρουνίζεις εσύ εμένα ορέ το πα — πα το παληκάρι; ΚΡΗΣ. Δεν κατέχω ετζά πράμα, μηδέ κατέχω σε πούρι, θιός και η ψυχή μου.
Τοξότης δε έφιππος Κρης δεν είναι άχρηστος, ούτε ακοντιστής, ώστε ας υπάρχη χάριν διασκεδάσεως και μεταξύ αυτών άμιλλα και ανταγωνισμός. Διά τα θήλεα δε δεν είναι ανάγκη με νόμους και διατάξεις να ορίσωμεν υποχρεωτικώς την συμμετοχήν εις αυτά.
ΑΝΑΤ. Πλάτζα μάτζκα ντε είναι· μόσκοβο άνταμ φραντζέζο, εγκλέζο, έκαψε καράβια Ιμπραΐμ πασσά — άκουσες τώρα; ΑΛΒ. Πρα, πού να το κάψης το καράβγιες; στο Κότρο; ΑΝΑΤ. Τι τα πη κότρο; ΧΙΟΣ. Στην Κόρθο άματις θε να πη — όσκαι, στο Νιόκαστρο. ΚΡΗΣ. Έμαθα το δα κι' εγώ· πούρι δεδίμ. ΠΕΛ. Τώρα ναι, χρειάζεται να κάμουμε ένα γλέττι. ΑΝΑΤ. Τι; τζουμπούσι; άιντεν τε!!! άμμα να κάτζουμε όλοι σ' ένα σουφρά.
Ο διάλογος, εις τον οποίον δεν παρουσιάζεται πλέον διδάσκων ή ελέγχων ο Σωκράτης, αλλά κάποιος ανώνυμος Αθηναίος, ήτοι ο Πλάτων, διεξάγεται εις μιας ημέρας πορείαν από Κνωσού μέχρι του άντρου του Διός. Μετέχουσι δε αυτού ο Μέγιλος, Λακεδαιμόνιος, και ο Κλεινίας, Κρης, ήτοι αντιπρόσωποι των δύο περιφήμων αρχαίων πολιτευμάτων.
Πολλάκις δε λούεται και παίζει καθ' όλην την νύκτα, ούτως ώστε ακούεται ο θόρυβος του νερού. Πρόσεξε, είπα εγώ, μήπως ο ανδριάς δεν είνε ο Πέλιχος, αλλ' ο Τάλως ο Κρης της εποχής του Μίνωος, ο οποίος ήτο χάλκινος και περιεπόλει εις την Κρήτην.
Ενώ δε διεβαίναμεν από λειμώνα καταστόλιστον από άνθη, συνηντήσαμεν τους φρουρούς του τόπου, οι οποίοι μας έδεσαν με ροδοστεφάνους—διότι αυτοί είνε τα μεγαλείτερα δεσμά εις τον τόπον εκείνον—και μας ωδήγησαν προς τον άρχοντα της χώρας. Καθ' οδόν μας επληροφόρησαν ότι η νήσος είνε η λεγομένη των Μακάρων, άρχων δε ο Κρης Ραδάμανθυς.
ΚΥΠ. Να το γιατρέψουμε. ΧΙΟΣ. Και ποιος να το γιατρέψη να σας χαρώ; ΚΥΠ. Εγώ τον γιατρεύω — φέρτε ξύδιν, λάδιν, ρακίν, στουπίν, μαστίχιν, και ένα σαχάνην, άψετε και λαμπρόν στη φουκούν να το κάμω μεχλέμην να τ' αλλείψω τον γιαραν του. ΞΕΝ. Οχωνούς φέρνω σας τα μα εν κάμνει, να σας χαρώ, ν' άναι δώ ο Κριτικός· — να τον σηκώσουμ' απ' εδώ. ΚΡΗΣ. Δεν μπορώ κι' ολιάς, να πουρήσω Θεός κ' η ψυχή μου
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν