United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και τότες τον ξεσκούφωσαν, του πήραν και τ' ολόϊσο κοντάρι, τη λυκοπροβιά, το λυγιστό δοξάρι· αφτά τα σήκωσε αψηλά ο θεϊκός Δυσσέας 460 στην Αθηνά τη λαφυρού κι' έτσι είπε με καμάρι «Πάρ' τα με γιά σου αφτά, θεά· τι εσύ πιο πρώτα απ' όλους τους Ελυμπήσους δώρα μας θα λάβεις. Μα και πάλι οδήγα μας, θεά, ως εκεί που πέζεψαν οι Θράκες

ΣΟΛ. Αυτά δεν θα έλεγαν, Ανάχαρσι, οι Θράκες οι οποίοι εξεστράτευσαν εναντίον μας με τον Εύμολπον και αι γυναίκες σας που ήλθαν με την Ιππολύτην εναντίον των Αθηνών, ούτε οι άλλοι όσοι μας εδοκίμασαν εις τον πόλεμον. Επειδή γυμνάζομεν τα σώματά των νέων γυμνά, δεν πρέπει να υποθέτης ότι και γυμνούς τους οδηγούμεν εις τους κινδύνους του πολέμου.

Ποίαν λοιπόν συμμετοχήν εξ όλων των συνηθιζομένων ημπορούμεν να θεωρήσωμεν προτιμοτέραν από αυτήν, την οποίαν ημείς τόρα επιβάλλομεν εις αυτάς; Τάχα αυτήν που εφαρμόζουν εις τας γυναίκας των οι Θράκες και άλλαι πολλαί φυλαί, δηλαδή να καλλιεργούν την γην και να βόσκουν αγέλας και ποίμνια και να υπηρετούν χωρίς καμμίαν διαφοράν από τους δούλους; Ή καθώς ημείς και όλοι οι κάτοικοι εκείνων των μερών; Δηλαδή εις ημάς το εξής συμβαίνει ως προς αυτά.

Οι δε Μυσοί, οι Λυδοί, οι Λασόνιοι, οι Καβάλιοι και οι Υγεννείς, δεύτερος νομός, επλήρωνον πεντακόσια τάλαντα. Οι δε τις δεξιάς όχθης Ελλησπόντιοι, οι Φρύγες, οι εν τη Ασία Θράκες, οι Παφλαγόνες, οι Μαριανδυνοί και οι Σύριοι, τρίτος νομός, επλήρωνον τριακόσια εξήκοντα τάλαντα.

Πρώτος του Τελαμώνα ο γιος, των Αχαιών το κάστρο, 5 έσπασε λόχο Τρωικό κι' αλάφρωσε τους φίλους, άντρα λεβέντη ορθόκορμο τρυπώντας, τον Ακάμα, που μες στους Θράκες είτανε το πιο καλό κοντάρι. Αφτόνε πρώτος βάρεσε στου φουντοπλούμιου κράνους τη λάμα, κι' έμπηξε μπροστά στο κούτελό του τ' όπλο· 10 κι' ως μέσα χώθηκε ο χαλκός του στόκου, διαπερνώντας το κόκκαλα, και σκοτεινιά του σκέπασε τα μάτια.

Οι Θράκες ώρμησαν εντός της Μυκαλησσού, ελήστευσαν τας οικίας και τα ιερά και εφόνευσαν τους κατοίκους, μηδέ του γήρατος μηδέ της νεαράς ηλικίας φεισθέντες· έσφαξαν παν το προστυχόν, παίδας, γυναίκας, υποζύγια και παν ό,τι έβλεπαν έμψυχον, διότι το γένος των Θρακών, όμοιον με τους μάλλον βαρβάρους, άμα δεν έχη να φοβηθή τι, είναι φονικώτατον.

Δεν ομιλώ δε γενικώς περί πόσεως οίνου ή όχι, αλλά περί της ιδίας της μέθης, αν πρέπει να την χρησιμοποιούμεν καθώς οι Σκύθαι και οι Πέρσαι και ακόμη οι Καρχηδόνιοι και Κελτοί και Ίβηρες και Θράκες, οι οποίοι όλοι είναι πολεμικαί φυλαί, ή καθώς σεις.

Μέχρις εκείνης της στιγμής οι Θράκες υπερησπίζοντο επιδεξίως εναντίον του ιππικού των Θηβαίων, το οποίον επετέθη εναντίον τους πρώτα. Τρέχοντες εμπρός και συστρεφόμενοι κατά τον εγχώριον τρόπον των επροφύλατταν εαυτούς· διά τούτο κατά την υποχώρησιν εκείνην ολίγοι εξ αυτών μόνον εφονεύθησαν, μέρος όμως, το οποίον είχε μείνει εντός της πόλεως προς διαρπαγήν, εχάθη.

Τοιουτοτρόπως ο Βρασίδας επρόφθασε να διατρέξη την Θεσσαλίαν πριν ληφθή μέτρον τι προς παρεμπόδισίν του και έφθασεν εις τον Περδίκκαν και την Χαλκιδικήν. Τα παρόντα δε ατυχήματα των Λακεδαιμονίων συνετέλεσαν, ώστε οι Θράκες να φέρουν έξω ευκολώτερα τον στρατόν τούτον εκ της Πελοποννήσου.

Δεν δύναμαι δε να κρίνω μετά βεβαιότητος εάν οι Έλληνες παρέλαβον και το έθιμον τούτο από τους Αιγυπτίους· βλέπω όμως ότι οι Θράκες, οι Σκύθαι, οι Πέρσαι, οι Λυδοί, και σχεδόν όλοι οι βάρβαροι, θεωρούσι τους τας τέχνας μανθάνοντας και τους απογόνους αυτών ως αξίους ολιγωτέρας τιμής από τους άλλους πολίτας και νομίζουσιν ως ευγενείς εκείνους οίτινες είναι απηλλαγμένοι από χειρωνακτικά έργα και προ πάντων τους επιδεδομένους εις τον πόλεμον.