Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025
Αύριον όταν νυκτώση, οι δούλοι μου θα έλθουν να σε πάρουν, με εννοείς! . . Ο Καίσαρ πριν σε ίδη, σε υπεσχέθη εις εμέ . . . Οφείλεις να μου παραδοθής! Τα χείλη σου, δος μου τα χείλη σου! Την περιεπτύχθη. Εκείνη επάλαιεν απηλπισμένη. Εις μάτην με τας δύο χείρας προσεπάθει να διαρρήξη τον εναγκαλισμόν των βραχιόνων εκείνων· μάτην διά φωνής πλήρους τρόμου και πικρίας τον ικέτευε να μη φέρεται ούτω.
Ενόμιζεν ότι εκεί όπου ήγγισαν τα χείλη του Μήτρου, τα λιπαρά και γλοιώδη ως σάπων, εκάθητο άνθραξ ανημμένος, ο οποίος την κατέκαιεν ησθάνετο επί του σώματός της την παράφορον πίεσίν του και ανεκίνει τους ώμους κ' εθρύπτετο εντός των ενδυμάτων της, θέλουσα ει δυνατόν ν' αποτινάξη τον εναγκαλισμόν εκείνον, τον άνομον. Το εγνώριζε πολύ καλά η Σμάλτω.
Και υπέσχετο η λυγερή πάντοτε εις το μέλλον να του ήνε αφοσιωμένη και καθόλου δούλη του, να μη θέλη τίποτε χωρίς να το θέλη αυτός. Προσετρίβετο δ' επί του προσκεφάλου του, τείνουσα εις εναγκαλισμόν, αναζητούσα αυτόν και ποθούσα, αναπηδώσα εις τον ελάχιστον κρότον τον οποίον ήκουε τυχόν εις την αυλήν, ετοίμη ν' ανοίξη την θύραν και να τον δεχθή. . . O ύπνος της Σμάλτως ούτω διεκόπτετο συχνάκις.
Ήρχισε να βλέπη τον οικίσκον της, ότε το εσπέρας επέστρεφε, μετά δυσπιστίας· να αισθάνεται προ του ανδρός της εντροπήν· να χαμηλώνη τους οφθαλμούς προ του βλέμματός του, να ταράσσηται εις τον εναγκαλισμόν του και να ερυθριά ως ένοχος φρικώδους ανομήματος. Διά ποίαν δ' αιτίαν ησθάνετο όλα ταύτα, δεν ηδύνατο να εννοήση η λυγερή.
— Άφησε, Μανώλη ... έλεγεν η Πηγή προσπαθούσα να διαφύγη. Μπορεί νάρθη κιανείς ... Άφησέ με, σου λέω, Άνε μ' αγαπάς ... Επιτέλους, εξολισθήσασα από τον εναγκαλισμόν, έπεσεν εις τον «πατητηρόλακκον», δηλαδή εντός του αργαλειού. Αλλ' ο ερωτικός παροξυσμός του Μανώλη θα την παρηκολούθει και εκεί. Εννοείται δε ότι διέτρεχεν ο αργαλειός τον κίνδυνον να εξαρθρωθή και το υφάδι να κατακοπή.
Αλλά δεν μου λες, πού την εγνώρισες την Αρέθουσαν, αφού συ μεν είσαι Αρκάς, αυτή δε ευρίσκεται εις τας Συρακούσας; ΑΛΦ. Βιάζομαι, Ποσειδών, και συ με κρατείς διά να μ' ερωτάς πράγματα που δεν σ' ενδιαφέρουν. ΠΟΣ. Έχεις δίκαιον• πήγαινε προς την ερωμένην και αφού εξέλθης εκ της θαλάσσης αναμίξου εις εναγκαλισμόν με την πηγήν και γίνετε οι δύο ένα νερόν. 4. &Μενελάου και Πρωτέως.&
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν