Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Τώρα όμως εξ αυτών ενόησα, ότι δεν είνε ασφαλές να συντρώγη με τοιούτους σοφούς, άνθρωπος με ειρηνικόν χαρακτήρα. ΕΡΜΗΣ. Ω Ζευ, γιατί συλλογισμένος φαίνεσαι και μόνος σου μιλάς; γιατί περιπατείς ωχρός και φιλοσόφου χρώμα έχεις; Σ' εμένα την καρδιά σου άνοιξε και λέγε μου μ' εμπιστοσύνη τον πόνο και τη σκέψι που σε βασανίζει .
Αλλά καθώς φαίνεται τόρα εν καιρώ πολέμου δεν υπάρχει δι' ημάς ούτε παιγνίδιον ούτε σπουδή αξιόλογος, ούτε εις το παρόν ούτε εις το μέλλον, η οποία να λέγωμεν βεβαίως ότι είναι το σπουδαιότερον πράγμα. Πρέπει λοιπόν έκαστος να διέλθη περισσότερον και καλλίτερον τον ειρηνικόν βίον. Λοιπόν ποίον είναι το ορθόν;
Τον δε ειρηνικόν χορόν πάλιν εις εκάστην λεπτομέρειαν πρέπει να τον εξετάσωμεν ως εξής, διά να ιδούμεν αν κανείς ορθώς ή όχι εκτελεί τον ωραίον χορόν κατά φύσιν και αν συγκαταλέγεται εις τους χορευτάς των ευνομουμένων εθνών. Πρέπει λοιπόν πρώτον να αναλύσωμεν τον φιλονικούμενον χορόν προηγουμένως χωριστά από τον αδιαφιλονίκητον.
Μετά τας βασάνους, τας επιβληθείσας υπό του Τιγγελίνου, το πρόσωπόν του δεν είχε πλέον ούτε σταγόνα αίματος. Η λευκή γενειάς του εχωρίζετο από μίαν ερυθράν γραμμήν, ήτις εμαρτύρει ότι του είχον κόψει την γλώσσαν. Διά μέσου του διαφανούς δέρματος διεκρίνοντο τα οστά. Το πρόσωπόν του ήτο επώδυνον, αλλά πράον και ειρηνικόν, ως το πρόσωπον ανθρώπου κοιμωμένου.
Και λοιπόν του σοβαρού το μεν έν είναι εν καιρώ πολέμου και με βιαίας κοπώσεις συμπλοκή των ωραίων σωμάτων και της ανδρικής ψυχής, το δε άλλο όταν ευρίσκεται εις ευδοκίμησιν η σώφρων ψυχή και εις μετριασμένας ηδονάς, το οποίον πολύ φυσικά ημπορεί κανείς να το ονομάση ειρηνικόν χορόν.
Ότε δε ο ρήτωρ των Αθηνών Υπερίδης ηρώτησε δημοσίως τον ειρηνικόν Φωκίωνα, πότε θέλει αποφασίσει να συμβουλεύση εις τους Αθηναίους τον πόλεμον, ο Φωκίων μ' όλην την παρρησίαν απήντησεν « Όταν ίδω τους μεν νέους ανδρείους και φίλους της πειθαρχίας, τους δε πλουσίους προθύμως συνεισφέροντας υπέρ πατρίδος, και τους πολιτικούς μη κλέπτοντας τα δημόσια. »
Η καθαρά σινδών, την οποίαν ο Ιωσήφ είχεν αγοράσει, ερραντίσθη πλουσίως διά της εκατονταλίτρου σμύρνης και αλόης, την οποίαν είχε φέρη ο Νικόδημος, και το μεμωλωπισμένον και τετραυματισμένον σώμα, του οποίου το θεϊκώς ανθρώπινον πνεύμα ευρίσκετο νυν εν τη αναπαύσει του Σαββάτου, εν τω Παραδείσω του Θεού, εκομίσθη ούτω εις τον αγαπητόν και ειρηνικόν τάφον Του. «Αναπεσών, κεκοίμηται ως λέων και ως σκύμνος· τις εγερεί Αυτόν;»
Έπειτα — η νυξ είχε προχωρήσει — ενδυθείσα — εκεί εντός κατώκει το ειρηνικόν ανδρόγυνον επί δύο ακρινών, σκοτεινών και υγρών δωματίων — εκάθησεν επί τινος σκαμνίου, πλησίον ενός κοντού και χονδρού βαρελίου.
Νέον εξ Αθηνών δεν έχω άλλο μεγαλείτερον και σπουδαιότερον να σου γράψω, ειμή ότι ο θίασος του Ταβουλάρη ήρχισε τέλος πάντων τας παραστάσεις του παρά τας όχθας του Ιλισσού. Λέγω όχθας εξ απλής παραδόσεως, χωρίς να εννοώ παντάπασι να προσβάλω τον ειρηνικόν μας Ιλισσόν, ονομάζουσα αυτόν ποτάμιον.
Νομίζω όμως ότι ημπορούμεν να το χωρίσωμεν κατά τον εξής τρόπον, δηλαδή να το θέσωμεν έξω από το πολεμικόν και το ειρηνικόν είδος και να το ονομάσωμεν όχι πολιτικόν αυτό το είδος του χορού, αφού δε το αφήσωμεν εις αυτόν τον τίτλον να επιστρέψωμεν τόρα εις το πολεμικόν και ειρηνικόν συγχρόνως, διότι αυτό ακριβώς υπάγεται εις το θέμα μας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν